Przejdź do zawartości

Frantzius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Frantzius (Frantius) – odmiana herbu szlacheckiego Tarczała[1].

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W pas, w polu błękitnym trzy sześcioramienne gwiazdy srebrne: jedna i dwie; w polu złotym – na zielonej murawie bocian z kulą w prawej łapie. Klejnot: bocian z godła[2][1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany Teodozemu Krystynowi Frantziusowi w roku 1790 w Polsce, potwierdzony w Prusach w r. 1803[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Frantzius[3]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 144.
  2. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 135.
  3. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. V. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 234.