Przejdź do zawartości

Gąska karbowana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gąska karbowana
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

gąskowate

Rodzaj

gąska

Gatunek

gąska karbowana

Nazwa systematyczna
Tricholoma acerbum (Bull.) Quél.
Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 77 (1872)

Gąska karbowana (Tricholoma acerbum (Bull.) Quél.) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Jean Baptiste François Bulliard w 1792 r. nadając mu nazwę Agaricus acerbus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Lucien Quélet w 1872 r.[1] Niektóre synonimy[2]:

  • Agaricus acerbus Bull. 1792
  • Gyrophila acerba (Bull.) Quél. 1886
  • Tricholoma acerbum var. roseoacerbum (A. Riva) Blanco-Dios 2015
  • Tricholoma roseoacerbum A. Riva 1984

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3] W internetowym atlasie grzybów jest także nazwa gąska różowosmugowa dla synonimu Tricholoma roseoacerbum[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

O średnicy do 15 cm, początkowo półkulisty, potem wypukły, na koniec płaski. Brzeg zawsze podwinięty i prążkowany. Powierzchnia sucha i gładka, przeważnie żółtawo płowa, ale często z czerwonobrązowym środkiem[5].

Blaszki

Gęste, wąsko przyrośnięte, początkowo kremowo-białe lub jasnożółtawe, potem pokryte czerwonawo-brązowymi plamami. Dają się łatwo oddzielić. Ostrza gładkie[5].

Trzon

Wysokość 6–10 cm, szerokość 2,5–3,5 cm, twardy, walcowaty, przy podstawie zwężony, pełny. Powierzchnia podłużnie włóknista, górą ziarnista, początkowo kredowobiała, potem brązowiejąca[5].

Miąższ

Mięsisty, o brzydkim zapachu. W smaku po chwili ostrogorzki[5].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników biały. Zarodniki szeroko elipsoidalne lub jajowate, gładkie, 5–7 × 3,5–5 μm z wyrostkiem wnękowym, nieamyloidalne[6].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie gąski karbowanej w Ameryce Północnej, Europie, Maroku, Korei i Japonii[7]. Władysław Wojewoda w zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski przytacza 4 jej stanowiska z uwagą, że jest to gatunek rzadki. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[8]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek zagrożony wymarciem, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[9]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Belgii, Szwajcarii, Niemczech, Litwie, Szwecji[3].

Grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza na wapiennych glebach i w łęgach na ilastym podłożu, głównie pod dębami. Owocniki pojawiają się zwykle od sierpnia do października[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-07-17].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-06-12].
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. Tricholoma roseoacerbum (gąska różowosmugowa) [online] [dostęp 2024-06-12].
  5. a b c d e Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. Tricholoma acerbum (Bull.) Quél. – Bitter Knight [online], First Nature [dostęp 2021-07-17].
  7. DiscoverLife [online] [dostęp 2021-07-17].
  8. Aktualne stanowiska Tricholoma acerbum w Polsce [online] [dostęp 2021-07-17].
  9. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.