Gaj Siewierin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gaj Iljicz Siewierin
Гай Ильи́ч Севери́н
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1926
Czudowo

Data i miejsce śmierci

7 lutego 2008
Moskwa

Zawód, zajęcie

inżynier

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie nauki i techniki Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Przyjaźni Narodów

Gaj Iljicz Siewierin (ros. Гай Ильи́ч Севери́н, ur. 24 lipca 1926 w Czudowie, zm. 7 lutego 2008 w Moskwie) – konstruktor generalny NPP Zwiezda (1964-2008).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1949 ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy, pracował w Instytucie Lotniczo-Badawczym im. M. Gromowa, gdzie zajmował się badaniami i testowaniem sprzętu dla załóg samolotów i systemów zasilania samolotów. Od 1958 wykładał w Moskiewskim Instytucie Lotniczym, którego w 1976 został profesorem, w styczniu 1964 został mianowany głównym konstruktorem i dyrektorem zakładu nr 918 (późniejszego NPP Zwiezda) w miejscowości Tomilino w obwodzie moskiewskim. Był tam konstruktorem generalnym, a 1982-2008 jednocześnie dyrektorem generalnym i konstruktorem generalnym. Pod jego kierunkiem opracowano skafandry, systemy podtrzymywania życia i środki awaryjnego opuszczania statków kosmicznych i stacji orbitalnych, zastosowanych w statkach kosmicznych Wostok. Uczestniczył w przygotowaniu do lotu Jurija Gagarina, a także opracowywał sprzęt, dzięki któremu Aleksiej Leonow wyszedł w otwartą przestrzeń kosmiczną. Był autorem i współautorem ponad stu prac naukowych, wypromował ponad 40 kandydatów i doktorów nauk. W 2000 został akademikiem RAN. Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie[1].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

i medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]