Galeria królewska
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Domenico_Quaglio_%281787_-_1837%29%2C_Die_Kathedrale_von_Reims.jpg/220px-Domenico_Quaglio_%281787_-_1837%29%2C_Die_Kathedrale_von_Reims.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Notre-dame-west-front.jpg/220px-Notre-dame-west-front.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/Notre-dame-paris-2nd-statue-west-side.jpg/220px-Notre-dame-paris-2nd-statue-west-side.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Amiens-cath%C3%A9drale.jpg/220px-Amiens-cath%C3%A9drale.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Strassburg_Westfassade_Detail.jpg/220px-Strassburg_Westfassade_Detail.jpg)
Galeria królewska, inaczej Galeria królów (franc. Galerie des rois) – horyzontalnie zorientowany rząd rzeźb na fasadach budowli gotyckich.
Galerie królewskie stanowiły szczególny rodzaj ozdabiania fasady katedry. Składały się nań arkady i rzeźby figuralne. Stanowiły bardzo bogatą dekorację, stąd umieszczane były tylko w budowlach o wielkim znaczeniu – w katedrach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ściany zewnętrzne kościołów zawsze były ozdabiane. Szczególnie ściany fasad. Jednym z elementów ozdabiania była tzw. arkatura (inaczej fryz arkadowy). Arkatura była ślepą arkadą (czyli nie obramiała otworu w ścianie). Inaczej było z galeriami. Galerie były otwartymi (do wnętrza kościoła), wewnętrznymi balkonami. W ścianie fasadowej otwory wychodzące na galerię zamykano arkadami. W przestrzeni pomiędzy tymi arkadami ustawiano figury królów, biskupów i świętych. Taki typ zdobnego arkadowania galerii był charakterystyczny dla katedr francuskich powstałych w gotyku. Czas ten określono później jako wiek wielkich katedr. Nie zawsze w galerii ustawiano figury królów: galeria katedry w Strasburgu nazywana jest Galerią Apostołów, od figur apostołów ustawianych zamiast figur królów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Mączeński, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Wydawnictwo Budownictwo i Architektura (BA), Warszawa 1956, wydanie I.