Przejdź do zawartości

Gimnazjum im. Witolda Wielkiego w Wilnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gimnazjum im. Witolda Wielkiego w Wilnie (lit. Vilniaus Vytauto Didžiojo gimnazija) – jedna z dwóch szkół średnich z wykładowym językiem litewskim znajdujących się na terenie Wileńszczyzny w okresie II Rzeczypospolitej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym dyrektorem szkoły został Mykolas Biržiška, później funkcję tę pełnił Marcelinas Šikšnys. W roku szkolnym 1938/1939 w gimnazjum pracowało 29 nauczycieli (20 Litwinów i 6 Polaków). Jednym ze znanych pedagogów był Jurgis Šlapelis. W całym okresie II RP szkoła dochowała się 420 abiturientów.

Szkoła im. Witolda Wielkiego była obok święciańskiego gimnazjum Kiejstuta jedną z dwóch litewskojęzycznych szkół średnich w Polsce okresu międzywojennego.

Początkowo gimnazjum mieściło się w budynku późniejszej szkoły średniej im. Joachima Lelewela, jednak w wyniku zajęcia przez wojska polskie Wileńszczyzny w październiku 1920 zostało z niego eksmitowane i przeniesione do innego budynku[1].

W 1925 po raz pierwszy odbyły się w szkole egzaminy maturalne po przewodnictwem Stanisława Kościałkowskiego. Większość przedmiotów (z wyjątkiem języka polskiego, nauk politycznych, historii i geografii RP) zdawano w języku litewskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Wisner, Litwa: dzieje państwa i narodu, Warszawa 1999, s. 181

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]