Przejdź do zawartości

Gomphonema acidoclinatum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gomphonema acidoclinatum
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

protisty

Gromada

Bacillariophyta

Klasa

Bacillariophyceae

Podklasa

Bacillariophyceae

Rząd

Cymbellales

Rodzina

Gomphonemataceae

Rodzaj

Gomphonema

Gatunek

Gomphonema acidoclinatum
Lange-Bertalot i Reichardt

Nazwa systematyczna
Gomphonema acidoclinatum Lange-Bertalot & Reichardt

Gomphonema acidoclinatumgatunek okrzemek występujących w wodach ubogich w elektrolity, w słabo kwaśnych źródłach oraz strumieniach krzemianowych regionach górskich[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Okrzemki epilityczne żyjące jako element fitobentosu. Okrywy od klinowatych u najmniejszych osobników po łódeczkowate. Długość pojedynczych organizmów to 20–58 μm, a szerokość 6,6–8,5 μm. Prążki umiejscowione są umiarkowanie promieniście po 12–15 (najczęściej 13–14) na odcinku 10 μm. Pole osiowe jest dość wąskie, linearne. Pole środkowe jednostronne, w przybliżeniu prostokątne o zmiennej wielkości ze względu na mniej lub bardziej skrócony środkowy prążek usytuowany w nieco większym oddaleniu od obu sąsiednich prążków niż wszystkie pozostałe od siebie. Naprzeciwko usytuowana jest stigma, która jest nieco oddalona od prążka. Ramiona rafy są słabo wygięte, zewnętrza szczelina jest jedynie minimalnie albo wcale dłuższa od szczeliny wewnętrznej[2].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek słodkowodny. Ekologia słabo poznana[1]. Przypisano mu wartość wskaźnika trofii równą 0, a saprobii 1,5, co odpowiada preferencjom do wód niezanieczyszczonych[3]. Gomphonema acidoclinatum można spotkać na obszarach Ukrainy, Polski, Bułgarii, Serbii, Francji, Niemiec, Holandii, Skandynawii, a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[1].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten był wcześniej często identyfikowany jako Gomphonema gracile Ehrenberg, niepewny, obecnie niemal niemożliwy do zdiagnozowania gatunek. Mniej podobna jest Gomphonema auritum, która, obok innych cech morfologicznych, odróżnia się mniejszą szerokością okryw 4,5– 6 μm i występowaniem w wodach bogatych w wapń oraz Gomphonema exilissimum, która jest węższa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c AlgeaBase: Gomphonema acidoclinatum. [w:] AlgaeBase [on-line]. AlgeaBase, 2017. [dostęp 2017]. (ang.).
  2. a b c Małgorzata Bąk i inni, Klucz do oznaczania okrzemek w fitobentosie na potrzeby oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych w Polsce [pdf], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2017, s. 165 (pol.).
  3. Aleksandra Zgrundo, Łukasz Peszek, Anita Poradowska, Podręcznik do monitoringu i oceny rzecznych jednolitych części wód powierzchniowych na podstawie fitobentosu (2018) [pdf], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2018, s. 49 (pol.).