Hala Mędralowa
Hala Mędralowa – polana na Mędralowej (1169 m) w Paśmie Przedbabiogórskim, które według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski należy do Beskidu Makowskiego[1]. Polana zajmuje wierzchołkowe partie i północne stoki grzbietu Mędralowej. Obecna nazwa polany pochodzi od nazwiska Mędrala, które jest częste w miejscowościach Przyborów i Koszarawa, położonych u podnóży Mędralowej Wcześniej polana była zwana również Wielkim Jałowcem[2]. Nazwa hala nie ma nic wspólnego z halą w sensie botanicznym, a jedynie z w rozumieniu pasterskim, halą jako terenem wypasu owiec i funkcjonowania szałasu[3].
Hala Mędralowa dawniej tętniła życiem pasterskim. Była intensywnie wypasana jeszcze na początku lat 1990. Stało na niej kilka szałasów. Przetrwał jeden, który utrzymany jest w bardzo dobrym stanie (m.in. również dzięki społecznemu zaangażowaniu turystów i przewodników beskidzkich). Można w nim znaleźć schronienie przed deszczem, a w razie potrzeby również przenocować. Z powodów ekonomicznych pasterstwo na wysoko położonych polanach górskich stało się nieopłacalne i obecnie Hala Mędralowa nie jest już wypasana. Jeśli nie zostaną podjęte przeciwdziałania (koszenie, usuwanie zadrzewień), podzieli los wielu innych polan beskidzkich, które już zarosły, lub zarastają lasem[2]. Ostatnio rozpoczęto koszenie tej polany.
Hala Mędralowej jest dobrym punktem widokowym. Panorama widokowa obejmuje szczyty Beskidu Śląskiego, Beskidu Małego od Magurki Wilkowickiej po Łamaną Skałę i Leskowiec, Pasmo Pewelskie i Laskowskie, pobliski Kolisty Groń, Czerniawę Suchą i Jałowiec, Pasmo Babicy, Lanckorońską Górę, Koskową Górę i Pasmo Policy. Na polanie resztki okopów niemieckich z II wojny światowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.