Przejdź do zawartości

Hebeloma theobrominum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hebeloma theobrominum
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

podziemniczkowate

Rodzaj

włośnianka

Gatunek

Hebeloma theobrominum

Nazwa systematyczna
Hebeloma theobrominum Quadr.
Mycotaxon 30: 311 (1987)

Hebeloma theobrominum Quadr. – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hebeloma, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go Livio Quadraccia w 1987 r. w dębowym lesie we Włoszech[1] Synonimy[2]:

  • Hebeloma theobrominum var. pruinosum (M.M. Moser) Quadr. 1989
  • Hebeloma truncatum var. pruinosum M.M. Moser 1986

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 30–55 mm, kształt płasko-wypukły z szerokim garbkiem, powierzchnia pofalowana, o barwie od silnie cynamonowej przez czerwonobrązową do ciemnoceglastej, na środku ciemniejsza, u dojrzałych okazów strefowana, gładka, lepka, błyszcząca. Brzeg kapelusza wyraźnie biały do kremowego, podwinięty[3].

Blaszki

Szerokie, przyrośnięte do nieco zbiegających, z kilkoma rzędami blaszeczek, białe o równych krawędziach[3].

Trzon

Wysokość 30–50 mm, grubość 7–10 mm, cylindryczny, centralny. Powierzchnia sucha, jedwabisto-włókienkowata, jasnobrązowa[3].

Miąższ

Średniej grubości, biały, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu[3].

Cechy mikroskopowe

Bazydiospory 8,55–11 × 4–6 µm, Q= 1,8–1,84, eliptyczne z wydatnym wierzchołkiem, zaokrąglone, gładkie do słabo urzeźbionych, żółtawo-brązowe do brązowych, z oleistymi gutulami, w odczynniku Melzera silnie dekstrynoidalne (głęboko czerwonobrązowe). Podstawki 4-sterygmowe, 24–30 × 7–8,5 µm, cylindryczne do maczugowatych, bladożółte z kroplami oleju, rzadko ze sprzążkami w przegrodzie u podstawy. Cheilocystydy 30–36,5 × 8–9,5 µm, szkliste, w 5% KOH bladożółte, polimorficzne z obserwowanymi postaciami: niemal cylindryczną, maczugowatą, wrzecionowato-brzuchatą i maczugowatą z wygiętymi bokami[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Podano stanowiska Hebeloma theobrominum głównie w Europie, poza nią nieliczne w Ameryce Północnej i Azji[4]. Brak tego gatunku w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale w późniejszych latach jego stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[6].

Naziemny grzyb mykoryzowy[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).
  2. Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).
  3. a b c d e Sobia Ilyas, Phylogeny and Taxonomy of Hebeloma theobrominum and H. mesophaeum from Western Himalaya, „International Journal of Agriculture and Biology”, 296 (13), 2017, s. 585–586, DOI10.17957/IJAB/15.0357 (ang.).
  4. Występowanie Hebeloma theobrominum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-04] (ang.).
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 288–294, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Hebeloma theobrominum [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).