Helen Gray Cone
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
Helen Gray Cone (ur. 8 marca 1859 w Nowym Jorku[1], zm. 31 stycznia 1934[1]) – poetka amerykańska[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jej rodzicami byli John Carpenter Cone i Julia Gray[1]. Uczęszczała do Normal College of New York City (obecnie Hunter College), gdzie trafiła w wieku 14 lat[1]. Naukę ukończyła w 1876[1][3]. W trzynaście lat później otrzymała czasowe zastępstwo za Mary Willard, nauczycielkę historii i literatury, która sama zaproponowała ją na to stanowisko[1]. W 1899 została pierwszą kobietą-profesorem w Normal College[3], a następnie dziekanem English Department[1]. Wykłady na temat twórczości Williama Szekspira i romantyków zjednały jej ogólny szacunek. W 1908 uzyskała stopień Master of Humane Letters na Uniwersytecie w Nowym Jorku[1]. W 1920, z okazji jubileuszu Hunter College otrzymała doktorat honorowy w zakresie literatury[1]. W 1926 przeszła na emeryturę, nadal jednak była aktywna w Helen Gray Cone Fellowship, towarzystwie naukowym założonym na jej cześć[1]. Helen Gray Cone nigdy nie wyszła za mąż i nie założyła rodziny[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Poetka wydała pięć tomików wierszy: Oberon and Puck: Verses Grave and Gay (1885), The Ride to the Lady, and Other Poems (1891), Soldiers of the Light (1911)[3], A Chant of Love for England, and Other Poems (1915)[3] i The Coat without a Seam, and Other Poems (1919). W 1930 ukazał się stanowiący wybór z jej twórczości tom Harvest Home. Do najbardziej znanych jej wierszy należy utwór A Chant of Love for England. Z niego pochodzą często cytowane wersy:
- Bind her, grind her, burn her with fire,
- Cast her ashes into the sea,—
- She shall escape, she shall aspire,
- She shall arise to make men free:
- She shall arise in a sacred scorn,
- Lighting the lives that are yet unborn;
- Spirit supernal, Splendour eternal,
- ENGLAND[4]!
Wśród dzieł autorki znalazły się cykle Sonnets of the Great Peace[5], Moods of War[5] i The Quiet Days[5]. Jeden ze swoich utworów poetka poświęciła Henry’emu Wadsworthowi Longfellowowi[6]. Był to podwójny sonet. Napisała też balladę King Raedwald. Niekiedy sięgała po aliterację, jak w poniższej strofie z wiersza A Ressurrection:
- But at last, when the hour was ripe-was it sudden-remembered word?
- Was it sight of a bird that mounted, or sound of a strain that stole?
- I was 'ware of a spell that snapped, of an inward strength that stirred,
- Of a Presence that filled that place; and it shone, and I knew my Soul.
Stosowała również grę słów (paronomazję): And reverent, as reverend, was thy head (sonet Henry Wadsworth Longfellow).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Helen Gray Cone. Biographical Sketch. library.hunter.cuny.edu. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ Helen Gray Cone (1859 – 1934). asininepoetry.com. [dostęp 2017-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-27)]. (ang.).
- ↑ a b c d Cone, Helen Gray. infoplease.com. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ Helen Gray Cone: A Chant of Love for England. Bartleby.com. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ a b c Richmond Times-Dispatch, 18 January 1920. virginiachronicle.com. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ Helen Gray Cone: Henry Wadsworth Longfellow. sonnets.org. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Helen Gray Cone: Oberon and Puck: Verses Grave and Gay. Archive.org, 1885. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- Helen Gray Cone: The Ride to the Lady: and Other Poems. Archive.org, 1891. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- Helen Gray Cone: Soldiers of the Light. Archive.org, 1911. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- Helen Gray Cone: A Chant of Love for England, and Other Poems. Archive.org, 1915. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- Helen Gray Cone: The Coat without a Seam, and Other Poems. Archive.org, 1919. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zbiór cytatów z twórczości Helen Gray Cone. izquotes.com. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).