Henryk Karasiewicz
ppor. Henryk Karasiewicz | |
porucznik piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1935–1939 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa
|
Odznaczenia | |
Henryk Karasiewicz (ur. 25 stycznia 1913, zm. 16 września 1939) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (pośmiertnie).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Promowany na podporucznika został ze starszeństwem z dnia 15 października 1935 roku oraz 142. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1] i skierowany do służby w 14 pułku piechoty z Włocławka. Przydzielony początkowo jako młodszy oficer do 4 kompanii strzeleckiej[2], objął następnie dowodzenie plutonem w 8 kompanii[3]. W sierpniu i wrześniu 1938 roku przebywał na praktykach w Zbrojowni nr 2 w Warszawie. Do stopnia porucznika awansowany został ze starszeństwem z dnia 19 marca 1939 roku i 150. lokatą wśród oficerów piechoty[4][5]. Następnie objął dowodzenie plutonem w 5 kompanii strzeleckiej II batalionu 14 pułku piechoty[6][7].
Po ogłoszeniu mobilizacji został dowódcą 5 kompanii w II batalionie[8] i na jej czele wziął udział w walkach toczonych przez włocławski pułk na obszarze korytarza pomorskiego i podczas bitwy nad Bzurą.
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Poległ na polu chwały 16 września 1939 r. pod Strugienicami, podczas niemieckiego natarcia skierowanego na Urzecze (w trakcie tych walk 14 pułk piechoty zostawił na polu bitwy ok. 120 zabitych i 200 rannych)[9]. Podczas polskiego przeciwnatarcia dowodzona przez porucznika Karasiewicza 5 kompania, broniąca wówczas kanału w Strugienicach, pod naporem nieprzyjaciela została zmuszona do opuszczenia swoich pozycji i przejścia na południowy skraj wsi. Podczas tego odwrotu por. Henryk Karasiewicz poległ od pojedynczego strzału[a][11].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w Zdunach.
W dniu 1 lipca 1945 r. Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych, gen. dyw. Tadeusz Bór-Komorowski, zatwierdził pośmiertny awans por. Karasiewicza do stopnia kapitana służby stałej piechoty[b] z dniem 1 stycznia 1946 roku[8][12]. Za swą postawę podczas kampanii wrześniowej Henryk Karasiewicz został również odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari przez władze Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie (Dz.Pers. NW PSZ nr 3 z 25 VII 1947 r.)[13].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę obronną 1939 – pośmiertnie, nr krzyża 11873[13]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 8.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 295.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 298.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 505.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 97.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 564.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 300.
- ↑ a b c Ciesielski 2008 ↓, s. 316.
- ↑ Kraiński i Pekról 1992 ↓, s. 32.
- ↑ Frąckiewicz 2018 ↓, s. 49.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 220.
- ↑ Rzeczpospolita Podchorążacka Nr 14 z listopada 1977 (biuletyn Koła Szkoły Podchorążych Piechoty w Londynie), s. 37.
- ↑ a b Ciesielski 2008 ↓, s. 325.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 505.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Igor Kraiński, Jacek Pekról: 14 Pułk Piechoty. Wydawnictwo „Egros”, 1992. ISBN 83-85253-13-0.
- Zdzisław Ciesielski: Dzieje 14 Pułku Piechoty w latach 1918–1939. Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008. ISBN 978-83-7441-937-6.
- portal Bohaterowie1939.pl karta poległego – por. Henryk Karasiewicz. [dostęp 2017-02-26].
- Martyrologia Ludności Powiatu Włocławskiego 1939–1945. [dostęp 2017-02-26].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939: stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Księgarnia Akademicka Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w wojsku polskim 1935–1939. Warszawa: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Eugeniusz Frąckiewicz: Z Włocławka nad Bzurę. Dziennik z września 1939 roku. Warszawa: VEDA Sp. z o.o., 2018. ISBN 978-83-64109-43-0.