Huka minima
Huka minima | |
Forster et Wilton, 1973 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Huka minima |
Huka minima – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano Taumarunui na Wyspie Północnej[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Holotypowa samica ma karapaks długości 0,5 mm i szerokości 0,39 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 0,81 mm i szerokości 0,48 mm. Barwa karapaksu jest jasnosłomkowożółta. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch niemal prostych w widoku grzbietowym rzędach. Oczy wszystkich par są podobnych rozmiarów z wyjątkiem oczu przednio-środkowych, które są wyraźnie mniejsze. Czworokąt utworzony przez oczy par środkowych jest czterokrotnie szerszy z tyłu niż z przodu i trzykrotnie dłuższy niż na przedzie szeroki. Szczękoczułki mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 3 zęby na przednich krawędziach bruzd. Sternum jest owalne w zarysie[1].
Odnóża są jasnosłomkowożółte. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Najdłuższa para osiąga 1,46 mm długości. Trzy pierwsze pary odnóży pozbawione są kolców. Pazurki górne mają po 10 ząbków, a pazurki dolne po jednym ząbku[1].
Opistosoma (odwłok) jest czarno pigmentowana. Wyposażona jest w szerokie, trzykrotnie szersze niż długie siteczko przędne o podzielonym pólku przędnym. Kądziołki przędne przedniej pary są szeroko rozstawione[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2], znanym tylko z miejsca typowego. Zasiedla lasy, gdzie bytuje w ściółce[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g R.R. Forster, C.L. Wilton. The spiders of New Zealand. Part IV. Agelenidae, Stiphidiidae, Amphinectidae, Amaurobidae, Neolanidae, Ctenidae, Psechridae. „Otago Museum Bulletin”. 4, s. 1-309, 1973. Otago Museum, John McIndoe Ltd..
- ↑ a b Gen. Huka Forster & Wilton, 1973. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].