Ignaców (powiat miński)
Wygląd
Na mapach: 52°10′55″N 21°40′42″E/52,181944 21,678333
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
05-300[4] |
Tablice rejestracyjne |
WM |
SIMC |
0681690[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Mińsk Mazowiecki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu mińskiego | |
52°10′55″N 21°40′42″E/52,181944 21,678333[1] |
Ignaców – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Mińsk Mazowiecki[5][6]. Leży we wschodniej części gminy.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.
Niewielka wieś obok Janowa.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Antoniego[7].
Na jej terenie znajdują się dwa zabytkowe obiekty: rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy zbudowany w latach 1898–1902 według projektu architekta Stanisława Adamczewskiego oraz graniczący z nim budynek, w którym mieści się Specjalny Ośrodek Wychowawczy, założony w 1895 roku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42326
- ↑ Wieś Ignaców w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-05-29] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 355 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ignaców (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 245 .