Igrišče ob Celovški cesti

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igrišče ob Celovški cesti
Państwo

 Słowenia

Data otwarcia

1919

Data zamknięcia

1933

Pojemność stadionu

5000 widzów

Położenie na mapie Lublany
Mapa konturowa Lublany, w centrum znajduje się punkt z opisem „Igrišče ob Celovški cesti”
Położenie na mapie Słowenii
Mapa konturowa Słowenii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Igrišče ob Celovški cesti”
Położenie na mapie gminy miejskiej Lublana
Mapa konturowa gminy miejskiej Lublana, po lewej znajduje się punkt z opisem „Igrišče ob Celovški cesti”
Ziemia46°03′38,6″N 14°29′56,1″E/46,060722 14,498917

Igrišče ob Celovški cesti – nieistniejący już wielofunkcyjny stadion w Lublanie, stolicy Słowenii. Istniał w latach 1919–1933. Mógł pomieścić do 5000 widzów. Swoje spotkania rozgrywali na nim piłkarze klubu SK Ilirija.

Założony w 1911 roku klub SK Ilirija (najstarszy słoweński klub piłkarski) swoje pierwsze boisko miał w parku Tivoli. Tuż przed I wojną światową zespół wynegocjował z miejscowym Sokołem możliwość korzystania z jego placu do ćwiczeń, jednak wybuch wojny spowodował zamianę tego placu na skład wojskowy. Również obiekt w parku Tivoli padł łupem austriackiego wojska, stąd po wojnie klub rozpoczął starania o pozyskanie nowego terenu pod budowę swojego boiska. Teren ten znaleziono obok browaru Union[1], gdzie na wydzierżawionym placu 24 sierpnia 1919 roku dokonano otwarcia nowego boiska, a na inaugurację gospodarze pokonali Špartę Zagrzeb 4:2. Kilka lat po otwarciu obiekt wyposażono w drewnianą, zadaszoną trybunę dla widzów oraz bieżnię lekkoatletyczną. Ilirija była wówczas jednym z czołowych słoweńskich klubów, a na jej boisku przy Celovškiej ulicy rozgrywano wiele istotnych meczów. W 1933 roku stadion jednak sprzedano, a w jego miejscu powstały budynki mieszkalne, znane później jako „Ilirijanski bloki”[2][3]. Klub tym samym pozostał bez własnego obiektu i odtąd grywał na różnych boiskach w mieście[4]. W 1936 roku doszło natomiast do fuzji z ASK Primorje, w wyniku czego powstał nowy klub, SK Ljubljana[5], który swoje mecze rozgrywał na dotychczasowym obiekcie ASK Primorje, stadionie ob Tyrševi cesti[6]. Po II wojnie światowej reaktywowano Iliriję, która w 1963 roku, znacznie dalej od centrum miasta, otworzyła swój nowy stadion, przeznaczony także do rozgrywek żużlowych[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ljubljana 1924. zgodovinanadlani.si. [dostęp 2020-03-19]. (słoweń.).
  2. ↑ Tin Mudražija. Boj med Ilirijo in Primorjem za prevlado v slovenskem nogometu in nastanek reprezentančnega ljubljanskega nogometnega moštva z imenom SK Ljubljana. „Studia Historica Slovenica”. letnik 18 (2018), št. 1, s. 143, 2018. ZRI dr. Franca Kovačiča. ISSN 1580-8122. (słoweń.). 
  3. ↑ Tomaž Pavlin. Šport v "Kozlerjevem vrtu". Razvoj športnih igrišč pod Cekinovim gradom in ob njem. „Kronika”. letnik 55, številka 3, s. 470, 2007. ISSN 0023-4923. (słoweń.). 
  4. ↑ Tin Mudražija. Boj med Ilirijo in Primorjem za prevlado v slovenskem nogometu in nastanek reprezentančnega ljubljanskega nogometnega moštva z imenom SK Ljubljana. „Studia Historica Slovenica”. letnik 18 (2018), št. 1, s. 151, 2018. ZRI dr. Franca Kovačiča. ISSN 1580-8122. (słoweń.). 
  5. ↑ Tin Mudražija. Boj med Ilirijo in Primorjem za prevlado v slovenskem nogometu in nastanek reprezentančnega ljubljanskega nogometnega moštva z imenom SK Ljubljana. „Studia Historica Slovenica”. letnik 18 (2018), št. 1, s. 154–156, 2018. ZRI dr. Franca Kovačiča. ISSN 1580-8122. (słoweń.). 
  6. ↑ Zgodovina: Predvojni stadioni in igrišča na Slovenskem. snportal.si, 1 listopada 2016. [dostęp 2020-03-19]. (słoweń.).
  7. ↑ Mateja A. Hrastar: Ljubljanske ulice: Majde Šilčeve ulica, imenovana po prvi Slovenki narodni herojinji. www.dnevnik.si, 26 marca 2018. [dostęp 2020-03-19]. (słoweń.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igrišče_ob_Celovški_cesti&oldid=65952241”