Józef Głuszyński
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: komunikacja wodna | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/%D0%9C%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%84%D0%B5%D1%81%D1%81%D0%BE%D1%80%D0%B0_%D0%98%D0%BE%D1%81%D0%B8%D1%84%D0%B0_%D0%93%D0%BB%D1%83%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE.jpg/240px-%D0%9C%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%84%D0%B5%D1%81%D1%81%D0%BE%D1%80%D0%B0_%D0%98%D0%BE%D1%81%D0%B8%D1%84%D0%B0_%D0%93%D0%BB%D1%83%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE.jpg)
Józef Głuszyński, herbu Doładędź (ur. 6 marca 1834 – zm. 18 czerwca 1898 w Petersburgu), polski inżynier komunikacji, profesor Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu
Życie[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1854). Po studiach pracował początkowo w kijowskim okręgu komunikacyjnym ale wkrótce powrócił do Petersburga gdzie pracował na swej macierzystej uczelni do przejścia na emeryturę w 1889[1]. Był zatrudniony od 1863 w charakterze profesora w katedrze komunikacji wodnych[2], gdzie opracował podręcznik dla studentów z tej dziedziny Водяные сообщения[1]. Przez kilka lat z powodu wakatu w uczelni wykładał także kolejnictwo[1]. Ponadto w latach 1868–1882 uzupełniał studiował sztukę budowlaną w Akademii Technicznej w Petersburgu[1]. Był także dyrektorem zarządu generalnego kolei Poti-Tiflis i orenburskiej[1]. Członek a potem prezes Komitetu Technicznego opracowującego przepisy organizacyjno-sprawozdawcze i ekonomiczno-finansowe kolei rosyjskiej (1885)[1]. Był także tajnym radcą.
Pochowany na cmentarzu Nikolskim w Petersburgu.
Prace Józefa Głuszczyńskiego[edytuj | edytuj kod]
- Краткий обзор употребительнейших систем разборчатых плотин, "Журнал Министерства путей сообщения" кн. 5, 1861,
- Разборчатые плотины, "Журнал Министерства путей сообщения" кн. 4, 1866,
- Суэзский канал, Санкт-Петербург 1870
- Водяные сообщения, Санкт-Петербург 1875
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie urzędniczej, syn dyrektora Banku Polskiego Pawła (1783-1845) i Aleksy Aleksandry z domu Lamoh (1807–1845). Miał trzy siostry: m.in. Katarzynę (1838-1897) żonę Leopolda Zielonki[3]. Ożenił się z Jelizawetą z Mirskich (1832-1901).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Глушинский Иосиф Павлович, Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона, т. VIIIa (1893), с. 912
- ↑ Zbigniew Tucholski, Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu – polska kadra i studenci Polski Petersburg [dostęp 17.07.2023]
- ↑ Paweł Głuszyński h. Dołabędź, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 17.07.2023]