Józef Olechowski

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	16 lipca 1786
Miejscowość	Pułtusk
Konsekrator	Krzysztof Hilary Szembek
Współkonsekratorzy	Jan Dembowski; Wojciech Józef Gadomski; Jan Kanty Lenczowski
Konsekrowani biskupi
Wojciech Radoszewski	26 sierpnia 1786

Józef Olechowski
	Biskup tytularny Verinopolis
	; portret pędzla nieokreślonego malarza z około 1800 roku
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1735 ; Lubartów
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1809 ; Kraków
Miejsce pochówku	bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie
	Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania	1786-1809
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 marca 1760
Nominacja biskupia	3 kwietnia 1786
Sakra biskupia	16 lipca 1786
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Olechowski (właściwe nazwisko Józef Oleszko, ur. 28 kwietnia 1735 w Lewartowie, zm. 18 stycznia 1806 w Krakowie) – biskup sufragan krakowski od 1786, archidiakon krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1776–1806, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Posądza w latach 1765–1776, kanonik sandomierskiej kapituły kolegiackiej prebendy Kobiernicka w latach 1767–1770, kanonik kieleckiej kapituły kolgiackiej prebendy Pierzchnicka w latach 1764–1789^[2].

Życiorys

Kształcił się w Akademii Zamojskiej, w 1754 uzyskał stopień doktora nauk wyzwolonych i podjął studia prawnicze. Ukończył także seminarium księży misjonarzy w Lublinie. W 1759 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1763 uzyskał tytuł doktora praw Akademii Krakowskiej.

W 1765 został kanonikiem krakowskim. Po uwięzieniu przez Rosjan biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka zarządzał diecezją krakowską jako wikariusz generalny. W 1782 oskarżano go o usunięcie z Krakowa chorego biskupa Sołtyka. W 1786 odznaczony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Orderem św. Stanisława. Popierał inicjatywy Sejmu Czteroletniego. Współpracował z Komisją Edukacji Narodowej przy reformie Wydziału Teologicznego Akademii Krakowskiej.

Odsunięty przez biskupa Feliksa Turskiego został od 1794 prowizorem domu księży emerytów przy kościele św. Ducha. Po III rozbiorze Polski bronił wobec władz austriackich praw majątkowych diecezji krakowskiej. Po śmierci biskupa Turskiego 7 kwietnia 1800 mianowany został po raz kolejny wikariuszem kapitulnym diecezji krakowskiej. Na stanowisku tym pozostał do 1804, do czasu mianowania biskupem ordynariuszem Andrzeja Gawrońskiego. Doświadczenie biskupa z czasów administrowania diecezją w czasie nieobecności biskupa Sołtyka bardzo się przydawało. Biskup pochowany został w katedrze wawelskiej.

Przypisy

↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 312.
↑ Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13, 21, 36, 57.

Linki zewnętrzne

Józef Olechowski – publikacje w bibliotece Polona

[1] Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 312.

[2] Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13, 21, 36, 57.

[1]

[2]