Józef Rymwid-Mickiewicz
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/Jozef_Rymwid-Mickiewicz_skrzypce.jpg/100px-Jozef_Rymwid-Mickiewicz_skrzypce.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Jozef_Rymwid-Mickiewicz_wizytowka.jpg/220px-Jozef_Rymwid-Mickiewicz_wizytowka.jpg)
Józef Rymwid-Mickiewicz (ur. 1869 w Witebsku, zm. 1940 w Warszawie) – polski lutnik.
Był uczniem Włodzimierza Wasyla Iwanowa w Petersburgu, pracował następnie pod kierunkiem konserwatora petersburskiego konserwatorium Ernesta Geissera. Od 1897 prowadził własną pracownię w Odessie, od 1919 w Warszawie. Budował skrzypce m.in. według modelu Stradivariusa, stworzył również własny model, pokrywany żółtawym lub czerwono-żółtym lakierem, o donośnym dźwięku. Wyrabiał także smyczki.
Otrzymał dyplom honorowy na wystawie światowej w Antwerpii w 1894, swoje skrzypce prezentował także na wystawie nowojorskiej w 1939. Jedne ze skrzypiec Rymwida-Mickiewicza znajdują się w zbiorach Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beniamin Vogel, Józef Rymwid-Mickiewicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXIII, 1993
- Słownik muzyków polskich, tom II: M-Z (pod redakcją Józefa Chomińskiego), Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1967