Język keuw
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
<100 | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
niesklasyfikowany | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | khh | ||
IETF | khh | ||
Glottolog | kehu1238 | ||
Ethnologue | khh | ||
BPS | 1005 5 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język keuw, także kehu[1][2] – słabo poznany język papuaski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, w kabupatenie Nabire[2]. Posługuje się nim mniej niż 100 osób[1].
Jest językiem o niejasnej przynależności lingwistycznej. Podejmowano próby łączenia go z pobliskimi rodzinami języków papuaskich (języki Równiny Jezior, języki wschodniej zatoki Geelvink). Nie został dobrze udokumentowany w literaturze[1]. Foley (2018) i Hammarström (2018) klasyfikują go jako izolat[1][3].
Ocenia się, że jest poważnie zagrożony wymarciem[1]. Według danych badania z 2007 r. pozostaje w dość powszechnym użyciu, lecz dokładna liczba użytkowników jest nieznana (dostępne dane są ograniczone, część osób ma zamieszkiwać odległe obszary wyspy)[4].
Jest językiem tonalnym[5]. Ma ubogi zasób dźwięków, podobnie jak języki Równiny Jezior. Na poziomie słownictwa jest wyraźnie odrębny od języków regionu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Foley 2018 ↓, s. 528
- ↑ a b David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kehu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2020-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Hammarström 2018 ↓, s. 290.
- ↑ Anderbeck 2015 ↓, s. 36.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 529
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karl Anderbeck: Portraits of language vitality in the languages of Indonesia. W: I Wayan Arka, Ni Luh Nyoman Seri Malini, Ida Ayu Ade Puspani (red.): Papers from 12-ICAL. T. 4: Language documentation and cultural practices in the Austronesian world. Canberra: Asia-Pacific Linguistics, College of Asia and the Pacific, Australian National University, 2015, s. 19–47, seria: Asia-Pacific Linguistics 019 / Studies on Austronesian Languages 005. ISBN 978-1-922185-20-4. OCLC 908932347. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).
- Harald Hammarström: Language isolates in the New Guinea region. W: Lyle Campbell (red.): Language Isolates. Abingdon–New York: Routledge, 2018, s. 287–322, seria: Routledge Language Family Series. DOI: 10.4324/9781315750026-11. ISBN 978-1-317-61091-5. OCLC 1000447105. (ang.).