Jambu butantan
| Jambu butantan | |||
| (Pérez-Miles, 1998) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Jambu butantan | ||
| Synonimy | |||
| |||
Jambu butantan – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1998 roku przez Fernanda Péreza-Milesa na łamach „Bulletin of the British Arachnological Society” pod nazwą Cyriocosmus butantan[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Balbinę w Presidente Figueredo w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy pochodzi od Instituto Butantan w São Paulo[2]. W 2005 roku Caroline Sayuri Fukushima, Rogeiro Bertani i Pedro Ismael da Silva przenieśli ów gatunek do rodzaju Hapalopus i jako pierwsi opisali jego samicę[3]. W rodzaju Jambu umieszczony został natomiast w 2024 roku przez Laurę T. Miglio, Carlosa Perafána i Fernanda Péreza-Milesa[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samiec osiąga 14,4 mm długości ciała przy karapaksie długości 6,8 mm i szerokości 6,3 mm[2], a samica 29,7 mm długości ciała przy karapaksie długości 11,2 mm i szerokości 10,8 mm[3]. Ubarwienie prosomy jest rudobrązowe do ciemnobrązowego[2][3], u samicy z szerokim, jasnożółtym obrzeżeniem karapaksu[3]. Oczy pary przednio-środkowej leżą bardziej z tyłu niż przednio-bocznej, a tylno-środkowej bardziej z przodu niż tylno-bocznej. Jamka karapaksu jest poprzeczna[2][3], u samca prosta[2], a u samicy łukowata[3]. Szczękoczułki u samca mają 9, a u samicy 14 zębów na krawędzi przedniej. Odnóża są jasnobrązowe do ciemnobrązowych[2][3]. Pierwsza ich para u samca ma na goleni dwa haki (apofizy)[2]. Barwa opistosomy (odwłoka) jest jasnobrązowa[2][3], u samicy z wzorem[3].
Nogogłaszczki samca mają apofizę na przednio-boczno-brzusznej stronie goleni zaopatrzoną na szczycie w dwa megakolce. Bulbus ma krótki embolus, długą, zaostrzoną i pozbawioną piłkowania apofizę paraemboliczną oraz wykształcony kil prolateralny dolny[2][4]. Genitalia samicy zawierają pojedynczą, zesklerotyzowaną spermatekę sercowatego kształtu[4][3].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Pajęczak neotropikalny, endemiczny dla Brazylii[1][4], znany ze stanów Amazonas i Pará[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gen. Jambu Miglio, Perafán & Pérez-Miles, 2024. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-06-14].
- ↑ a b c d e f g h i j F. Pérez-Miles. Revision and phylogenetic analysis of the neotropical genus Cyriocosmus Simon, 1903 (Araneae, Theraphosidae). „Bulletin of the British Arachnological Society”. 11 (3), s. 95-103, 1998.
- ↑ a b c d e f g h i j Caroline Sayuri Fukushima, Rogeiro Bertani, Pedro Ismael da Silva Jr.. Revision of Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraphosidae). „Zootaxa”. 846, s. 1-31, 2005. DOI: 10.11646/zootaxa.846.1.1.
- ↑ a b c d e Laura T. Miglio, Carlos Perafán, Fernando Pérez-Miles. Jambu, a new genus of tarantula from Brazil (Araneae, Theraphosidae, Theraphosinae). „European Journal of Taxonomy”. 930, s. 229-248, 2024. DOI: 10.5852/ejt.2024.930.2497. ISSN 2118-9773.