Jan Jacek Sztaudynger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Jacek Sztaudynger
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1946
Łódź

profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonometria, ekonometria stosowana, integracja gospodarcza, kapitał społeczny, prywatyzacja, statystyka, transformacja, wzrost gospodarczy
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Profesura

2007

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Okres zatrudn.

1970-2023

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jan Jacek Sztaudynger (ur. 1946 w Łodzi) – polski ekonomista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące, a w 1970 roku ekonometrię na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1970 roku pracuje w Instytucie Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Łódzkiego (po podziale IEiS, pracuje w Instytucie Ekonometrii). W latach 1996–2012 pracował również w Salezjańskiej Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania w Łodzi. W 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu tytuł profesora nauk ekonomicznych[1].

Jego badania i prace można zaliczyć do ekonometrii stosowanej. Zajmuje się wzrostem gospodarczym, bada oddziaływanie więzi społecznych (kapitału społecznegoprzestępczości, małżeństw, dzietności i rozwodów) na wzrost gospodarczy. Próbuje wyznaczać optymalne dla wzrostu zróżnicowanie dochodów. Bada związki rodziny z gospodarką. J. Sztaudynger opublikował 95 prac naukowych. Kierował dziewięcioma projektami centralnymi. Wypromował 120 magistrów i ośmiu doktorów[2].

Od 1997 roku jest współorganizatorem konferencji „Etyka w życiu gospodarczym” oraz członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Annales. Etyka w życiu gospodarczym”[3].

Był członkiem Rady Statystyki przy Prezesie Rady Ministrów. W okresie od października 2016 do 2018 był w Radzie Narodowego Centrum Nauki[4]. Od wielu lat działa w NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Łódzkiego.

Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Łodzi[5] i w Poznaniu[6].

W roku 2004 za książkę Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego im. prof. Edwarda Lipińskiego[7]. W rankingu najczęściej cytowanych ekonomistów polskich „Gazety Bankowej” z kwietnia 2011, znalazł się na 18. miejscu.

W 2003 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[8], a w 2023 Złotym Krzyżem Zasługi[9].

Syn Jana Sztaudyngera – poety i fraszkopisarza. Żona Filomena pracowała jako projektant przemysłowy. Dwaj synowie, Jan i Marcin, ukończyli studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Są zatrudnieni w instytucjach samorządowych i finansowych w Łodzi.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Ekonometryczne modelowanie produkcji, wymiany zagranicznej i zadłużenia; Łódź, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, 1997
  • Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami, Łódź, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, 2003
  • Quarterly forecasting industrial models-exemplified by a model of the Polish apparel industry, Łódź, Uniwersytet Łódzki, 1973
  • Wzrost gospodarczy a kapitał społeczny, prywatyzacja i inflacja, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 465.
  2. Prof. dr hab. Jan Jacek Sztaudynger, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-01-02].
  3. Zespół redakcyjny | Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym [online], czasopisma.uni.lodz.pl [dostęp 2024-01-03].
  4. Rada NCN [online], ncn.gov.pl [dostęp 2024-01-02].
  5. List otwarty do Premier Rządu Rzeczpospolitej Polskiej [online], AKO Poznań, 16 lutego 2016 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  6. Petycja AKO w obronie zwolnionych historyków z IPN. debata.olsztyn.pl, 5 września 2014. [dostęp 2019-02-26].
  7. Konkurs o Nagrodę PTE im. prof. Edwarda Lipińskiego [online], Polskie Towarzystwo Ekonomiczne [dostęp 2024-03-27].
  8. M.P. z 2003 r. nr 52, poz. 822.
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2023 r. nr rej. 405/2023 o nadaniu odznaczeń [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-01-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]