Jan Kuboth
Jan Kuboth | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Proboszcz parafii Świętego Krzyża w Miechowicach | |
Okres sprawowania |
1892–1918 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
28 czerwca 1883 |
Jan Baptysta Kuboth, właśc. Johannes Kuboth[1] (ur. 27 sierpnia 1856 w Dobrodzieniu, zm. 15 stycznia 1920 w Nysie) – ksiądz katolicki, proboszcz w Miechowicach, budowniczy kościołów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego oraz na uniwersytecie w Ratyzbonie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1883 r. Po święceniach był wikariuszem w Rudzie Śląskiej, następnie w Siemianowicach, Koźlu i Królewskiej Hucie. Od 1886 r. pracował jako kapelan w wojsku pruskim: proboszcz garnizonowy w Kłodzku 1886−1889, proboszcz dywizyjny w Królewcu 1889−1892. Od 1892 r. – proboszcz w Miechowicach pod Bytomiem. Jest budowniczym kościołów w Bobrku, Karbiu, Rokitnicy oraz pw. Bożego Ciała w Miechowicach. Jest także budowniczym żłobka i sierocińca oraz Domu Inwalidy w Rokitnicy. 31 marca 1918 r. przeszedł na emeryturę, zamieszkał w Nysie, gdzie zmarł.
Do 1945 roku jedna z ulic w Miechowicach dla uczczenia pamięci duchownego nosiła nazwę Kubothstraße[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 65. ISBN 83-60353-11-5.