Jan Wołoszyn

Jan Józef Maria Wołoszyn

Imię i nazwisko urodzenia	Johann Josef Maria Woloszyn
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1912 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	1 lutego 2009 Warszawa
Zawód, zajęcie	bankowiec
Tytuł naukowy	magister nauk ekonomicznych
Alma Mater	Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Pracodawca	Bank Polski, Bank Emisyjny, Narodowy Bank Polski, Ministerstwo Skarbu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Bank Handlowy w Warszawie
Odznaczenia

Jan Józef Maria Wołoszyn (ur. 28 grudnia 1912 w Wiedniu, zm. 1 lutego 2009 w Warszawie) – żołnierz Armii Krajowej, uczestnik akcji „Góral” i powstania warszawskiego, bankowiec, magister nauk ekonomiczno–handlowych, w latach 1971–1983 pierwszy wiceprezes zarządu Banku Handlowego w Warszawie.

Wczesne lata

Urodzony jako Johann Josef Maria Woloszyn, syn urzędnika Gabinetu w Kancelarii Gabinetu Jego Cesarskiej i Apostolskiej Mości cesarza Austrii Franciszka Józefa I – Jana Wołoszyna i Albertyny z domu Přibyl.

W latach 1918–1923 uczęszczał do Privat–Knaben–Volksschule, Wien IV. Od 1923 do 1925 uczeń Landes–Gymnasium, Wien 5. We wrześniu 1925 roku rozpoczął naukę w Gimnazium Humanistycznym Męskim im. Mikołaja Reja w Warszawie, gdzie zdał maturę w 1931 roku. W 1936 ukończył studia zawodowe w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, gdzie wykonał pracę dyplomową na temat: Przyczyny załamania się bankowości amerykańskiej oraz akcja Roosevelta w dziedzinie bankowej i monetarnej w latach 1933–1934. W maju 1938 roku uzyskał dyplom magistra nauk ekonomiczno–handlowych.

Druga wojna światowa

Ochotnik we wrześniu 1939 roku, przydzielony do kompanii przy prezydencie m.st. Warszawy Stefanie Starzyńskim. W ZWZ od 1941 roku. Zastępca dowódcy grupy specjalnej na terenie Banku Emisyjnego w Warszawie, pseudonim „Michał II”. Uczestniczył w rozpoznaniu, przygotowaniach i wykonaniu akcji „Góral”.

Podczas powstania warszawskiego walczył w Śródmieściu. Po upadku powstania w obozie przejściowym w Pruszkowie i Sołtysowice. Pod koniec października 1944 roku zwolniony z obozu i skierowany do pracy w oddziale Banku Emisyjnego w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie pracował do czasu wyzwolenia w styczniu 1945.

Kariera zawodowa

1936–1939 Bank Polski w Warszawie, urzędnik Departamentu Zagranicznego
1939–1944 Bank Emisyjny w Warszawie, urzędnik
1945–1948 Narodowy Bank Polski w Warszawie, zastępca naczelnika Wydziału Zagranicznego
1948–1950 Ministerstwo Skarbu, referent w Biurze Radcy Finansowego Ambasady PRL w Waszyngtonie
1950–1953 Narodowy Bank Polski w Warszawie, naczelnik Wydziału Krajów Zamorskich
1953–1956 Ministerstwo Kultury i Sztuki, kierownik Sekcji Planowania Finansowego
1956–1957 Bank Handlowy w Warszawie, naczelnik Wydziału Powiernictwa
1957–1962 Ministerstwo Finansów, attaché finansowy przy Ambasadzie PRL w Waszyngtonie
1962–1983 Bank Handlowy w Warszawie, zastępca naczelnego dyrektora, od 1971 I wiceprezes zarządu
1983–1989 Bank Handlowy, oddelegowany do centrali zarządu Centro Internationale Handelsbank AG Wien

Ordery i odznaczenia

Polskie

• 1943 - Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
• 1955 - Medal 10-lecia Polski Ludowej
• 1964 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1967 - Medal Wojska (odznaczony 4-krotnie)
• 1967 - Krzyż Armii Krajowej
• 1973 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1974 - Medal 30-lecia Polski Ludowej
• 1975 - Złota odznaka „Za zasługi dla finansów PRL”
• 1983 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• 1984 - Medal 40-lecia Polski Ludowej
• 1988 - Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej

Zagraniczne

• 1979 - Gwiazda Orderu Orła Azteckiego, Meksyk
• Wielka Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Republiki Austrii

Bibliografia

• Zbigniew Landau, Jerzy Tomaszewski: Bank Handlowy w Warszawie S.A., MUZA S.A. 1995.
• Sławomir Cenckiewicz: Długie ramię Moskwy, Zysk i S-ka 2011.
• Piotr Nisztor: Skok na banki, Fronda 2017.