Janusz Sobański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Sobański
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 października 1902
Piotrków

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1986
Łódź

profesor nauk medycznych
Specjalność: okulistyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1925 – okulistyka
UW

Habilitacja

1935 – okulistyka
UW

profesor zwyczajny i dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Janusz Sobański (ur. 11 października 1902 w Piotrkowie, zm. 30 czerwca 1986 w Łodzi) – polski lekarz, okulista, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Medycznej w Łodzi. Dziekan Wydziału Lekarskiego UŁ.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego Tomasza (zm. 1941), lekarza magistratu m. Warszawy, i Kazimiery z Wyżnikiewiczów (zm. 1939). W 1918 ukończył ośmioklasowe gimnazjum w Piotrkowie, po czym został studentem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1925 uzyskał dyplom doktora medycyny. W 1921 rozpoczął pracę jako wolontariusz w Klinice Chorób Oczu, w 1925 został asystentem wolontariuszem, w 1930 starszym asystentem, w 1934 adiunktem. W 1935 habilitował się na Wydziale Lekarskim UW na podstawie rozprawy O powstaniu tarcz zastoinowych (Warszawa 1935)[1].

Walczył jako żołnierz podczas wojny obronnej 1939, 17 września znalazł się w niewoli niemieckiej, wyszedł na wolność po czterech tygodniach pobytu w obozie jenieckim w Radomiu. 15 października 1939 powrócił do pracy w klinice. W 1940 został jej kierownikiem. Prowadził tam tajne nauczanie w ramach konspiracyjnego Wydziału Lekarskiego UW. Podczas powstania warszawskiego był lekarzem w szpitalu przy ul. Śliskiej 51, a następnie w Instytucie Oftalmicznym przy ul. Pierackiego 12. 6 września 1944 trafił do niewoli niemieckiej. Trafił do Szpitala Wolskiego, od 15 września powrócił do funkcji kierownika Kliniki Chorób Oczu UW ewakuowanej do Milanówka. W styczniu 1945 aresztowało go Gestapo, lecz po kilku dniach został zwolniony. Następnie odbywał leczenie w Zakopanem[1].

W maju 1945 został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego, a w 1948 profesorem zwyczajnym tego wydziału. Zorganizował Klinikę Chorób Oczu Wydziału Lekarskiego UŁ. W latach 1945–1946 i 1949–1951 był prodziekanem, a w latach 1946–1948 dziekanem tego wydziału[1].

Inne pełnione funkcje:

  • członek redakcji „Kliniki Ocznej”
  • członek Komisji Medycyny Teoretycznej PAU
  • specjalista krajowy w zakresie okulistyki (1950–1955)
  • przewodniczący specjalistów wojewódzkich na m. Łódź i woj. łódzkie
  • zastępca przewodniczącego Komisji Okulistyki Min. Zdrowia i członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia
  • członek towarzystw okulistycznych: austriackiego, francuskiego, europejskiego
  • sekretarz generalny Polskiego Towarzystwa Okulistycznego (1931–1946)
  • przewodniczący Oddziału Łódzkiego (1946–1983) i wiceprzewodniczący Zarządu Głównego (od 1952) Polskiego Towarzystwa Okulistycznego
  • członek honorowy Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego[1]

30 września 1973 przeszedł na emeryturę. Zmarł 30 czerwca 1986 w Łodzi. Spoczywa na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kwatera XXXIII-1-36)[2][1].

Był dwukrotnie żonaty. W 1925 zawarł związek małżeński z Zofią z Saskich (zm. 1965). W związku tym urodziła się w 1934 córka Maria, docent okulistyki, zamieszkała w Łodzi. Drugą żoną była Marianna Kłos (zm. 2001), laborantka Kliniki Chorób Oczu Akademii Medycznej w Łodzi[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Józef Szanajca: Janusz Sobański 1902-10-11 – 1986-06-30 lekarz, okulista, profesor Akademii Medycznej w Łodzi. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-05-31].
  2. Cmentarz komunalny Doły w Łodzi - wyszukiwarka [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2021-12-14].
  3. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1209.
  4. M.P. z 1948 r. nr 67, poz. 491 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.
  5. M.P. z 1939 r. nr 185, poz. 458 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  6. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 25 stycznia 1955 r. nr 0/233 - na wniosek Ministra Zdrowia.
  7. Laureaci Nagrody Miasta Łodzi [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2021-12-14] (pol.).