Jaryczów Stary
Wygląd
Na mapach: 49°54′44″N 24°16′05″E/49,912222 24,268056
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
2,1 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3254 |
Kod pocztowy |
80463 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°54′44″N 24°16′05″E/49,912222 24,268056 |
Jaryczów Stary[1] (ukr. Старий Яричів, trb. Staryj Jarycziw, trl. Staryi Yarychiv) – wieś w rojonie kamioneckim obwodu lwowskiego. Pierwszą szkołę - parafialną dla włościan ufundował Walerian Dzieduszycki. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Jaryczów Stary w powiecie lwowskim. Wieś liczy 1746 mieszkańców.
W latach 1944 - 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków[2].
W 1894 r. w Jaryczowie Starym urodziła się Zofia Baltarowicz-Dzielińska, polska rzeźbiarka[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. ksng.gugik.gov.pl. s. 318. [dostęp 2014-11-16]. (pol.).
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 619, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Zofia Baltarowicz-Dzielińska - Magiczny Kraków [online], www.krakow.pl [dostęp 2023-01-18] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Baliński, Tymoteusz Lipiński: Jaryczów. [W:] Starożytna Polska pod względem historycznym, geograficznym, i statystycznym. T. 2. Cz. 2. Warszawa, 1845, s. 607.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jaryczów Stary na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Jaryczów Stary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 464 .