Jaskinia Trójotworowa
49°14′56″N 19°52′05″E/49,248967 19,868014| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
18 m |
| Deniwelacja |
8 m |
| Wysokość otworów |
1168 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
180 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW, ku SW, ku SW |
| Data odkrycia |
w maju lub czerwcu 1934 roku |
| Odkrywca |
Stefan Zwoliński i J. Zahorski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.17 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′56″N 19°52′05″E/49,248967 19,868014
| |
Jaskinia Trójotworowa (Dwuotworowa) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma trzy otwory wejściowe znajdujące się w Organach, w żlebie położonym na południe od Jaskini Zimnej, na wysokości 1168 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 18 metrów, a jej deniwelacja 8 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi duża sala w której na różnych wysokościach znajdują się otwory wejściowe. Najniżej położony otwór prowadzi na dno sali. W jej południowej ścianie, nad 2,5-metrowym progiem, znajduje się drugi otwór. W stropie sali jest wylot kominka prowadzącego do małej salki, w której znajduje się najwyżej położony otwór. W pobliżu tego otworu są jeszcze dwa kominki: jeden kończy się szczeliną, drugi zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre. Rosną na nich porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli w 1934 roku Stefan Zwoliński i J. Zahorski. Nazwali ją Dwuotworowa, gdyż nie znaleźli przejścia kominkiem do trzeciego otworu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-04-03].