Jaskinia nad Zagonem
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
240 m |
Głębokość |
0,8 m |
Deniwelacja |
19 |
Wysokość otworów |
1615 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
365 m |
Ekspozycja otworów |
ku E |
Data odkrycia |
sierpień 1959 rok |
Odkrywca |
M. Kruczek i S. Wójcik |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.07 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′51″N 19°54′47″E/49,247394 19,912950 |
Jaskinia nad Zagonem (Jaskinia Kozia, Jaskinia Zielona, Jaskinia przy Zagonie) – jaskinia w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodniej ścianie Zagonnej Turni w Dolinie Małej Łąki na wysokości 1615 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 240 metrów, a jej deniwelacja 19 metrów[2][3]
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Pod okapem znajdują się trzy otwory wejściowe. Prowadzą one do trzech ciągów jaskini nie połączonych ze sobą:
- na lewo nad progiem idzie korytarz kończący się po paru metrach.
- na wprost znajduje się wejście do Korytarza Zielonego. Prowadzi on do Komory I (odchodzi od niej w bok korytarz zakończony zawaliskiem) i Komory II. Stąd obszerny korytarz wiedzie do największej w tym ciągu sali – Komory III. W jej lewej ścianie znajduje się mała salka – Balkon.
- na prawo prowadzi stromo do góry Korytarz Kozi. Idzie on do Komory Zawaliskowej, a następnie do największej sali w jaskini – Sali Kozicy (11,5 m długości, 5 m szerokości i 4-7 m wysokości). W jej najniższej części znajduje się Błotny Stawek. Z Sali Kozicy korytarz prowadzi do Komory Południowej. Jej kraniec tworzy 13-metrowy komin. Znajduje się w nim najwyżej położony punkt jaskini (+18,1 m). Z Komory Południowej odchodzą dwa korytarzyki. Jeden kończy się ślepo, drugi łączy się z Kozim Korytarzem przed Komorą Zawaliskową[4].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini, w szczególności w Korytarzu Zielonym, występują liczne formy naciekowe: stalaktyty, polewy naciekowe, mleko wapienne oraz nacieki grzybkowe.
W Sali Kozicy spływa okresowo niewielka struga wody, pada też często deszcz podziemny.
W 1959 roku w Korytarzu Zielonym znaleziono dwie czaszki niedźwiedzi, a w Błotnym Stawku – szkielet kozicy[4].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia została odkryta w sierpniu 1959 roku przez M. Kruczka i S. Wójcika z Zakopanego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Cywiński: Tom 2. Czerwone Wierchy – część wschodnia. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1995, seria: Tatry. Przewodnik szczegółowy. ISBN 83-7104-010-5.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27] .
- ↑ a b Jaskinia Nad Zagonem, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, plan, www.sktj.pl [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-01-14] .
- ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-08] .