Przejdź do zawartości

Jaskinia pod Oknem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia pod Oknem
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

78 m

Głębokość

8 m

Deniwelacja

15 m

Wysokość otworów

1185 i 1193 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

50 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-09.10

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia pod Oknem”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia pod Oknem”
Ziemia49°14′11″N 19°52′16″E/49,236481 19,871086

Jaskinia pod Oknem (Pod Oknem) – jaskiniaWąwozie Kraków w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Ma dwa otwory wejściowe w stoku Żaru, poniżej Wielkiej Turni, pod otworem jaskini Krakowskie Okno, w pobliżu jaskini Rura przy Oknie, na wysokościach 1185 i 1193 metrów n.p.m[2]. Długość jaskini wynosi 78 metrów, a jej deniwelacja 15 metrów[3].

Widok na górną część Wąwozu Kraków

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Oba otwory wejściowe znajdują się obok siebie, pod tym samym okapem.

Centralną częścią jaskini jest Zielona Komora, obszerna sala, wokół której powstał skomplikowany system poziomych ciągów połączonych kominkami. Prowadzą z niej:

  • krótki ciąg do otworu wejściowego większego (niżej położonego).
  • na wprost od niego kilkumetrowy, szczelinowy korytarz.
  • Na prawo od ciągu do otworu, przez 3,7-metrowy próg, dochodzi się do korytarzyka o długości 6 metrów. Nad progiem są wyloty kilku kominków oraz górnego korytarza, z którego dochodzi światło dzienne. Wspinając się kolejnym progiem, położonym na lewo od 3,7-metrowego progu, dochodzi się do salki, skąd ciasny korytarzyk prowadzi do góry, nad studzienkę. Stąd można iść:
    • dwumetrową studzienką na dno do poziomego, 5-metrowego korytarza.
    • obok studzienki znajduje się następna studzienka, której dno znajduje się w stropie nad 3,7-metrowym progiem.
    • mijając studzienki dochodzi się do prostopadłego, górnego korytarza idącego powyżej ciągu prowadzącego od większego otworu do Zielonej Komory. Na lewo korytarz kończy się ślepo po 6 metrach, a na prawo, po 3 metrach dochodzi się do progu, za którym przez kolejne progi idzie się do drugiego otworu. Pod pierwszym progiem znajdują się okna w stropie Zielonej Komory. Obok większego okna znajduje się wylot korytarzyka, który również kończy się w stropie Zielonej Komory[3].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini występuje mleko wapienne i nacieki grzybkowe. Mieszkają w niej nietoperze[3].

W Zielonej Komorze rosną paprocie, mchy, wątrobowce i porosty.

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich zbadał ją K. Krystyniak w 1975 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
  2. Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  3. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-02].