Jaskinia w Górze Doliny Kobylańskiej
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
22,2 m |
Deniwelacja |
5,80 m |
Wysokość otworów |
410[1] m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
40 m |
Ekspozycja otworów |
ku południowemu zachodowi, ku górze |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
J.Olk.I-06.13 |
Położenie na mapie gminy Zabierzów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°10′03″N 19°45′58″E/50,167500 19,766111 | |
Strona internetowa |
Jaskinia w Górze Doliny Kobylańskiej, Schronisko w Górze Doliny Kobylańskiej – jaskinia w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Administracyjnie znajduje się w granicach wsi Karniowice, w gminie Zabierzów w powiecie krakowskim[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znajduje się w bocznym orograficznie lewym odgałęzieniu górnej części Doliny Kobylańskiej, w wąwozie oddzielającym wzniesienie Borynia od wzniesienia Wzgórze Dumań. Wąwóz ten ma wylot zaraz powyżej skał Lotniki. Jaskinia znajduje się w grupie najwyżej w nim położonych skał[1]. Na skale tej uprawiana jest wspinaczka skalna, a wspinacze nadali jej nazwę Sękata Grzęda[3]. Jej dolny otwór znajduje się powyżej progu, górny blisko krawędzi górnej powierzchni skały. Za dużym otworem południowo-wschodnim jest kilkumetrowej długości korytarzyk z obniżającym się stropem. W jego tylnej części jest niewielka salka, a po lewej stronie ukośny komin wyprowadzający na powierzchnię. Na wprost jest ciasny przełaz, który po 6 m stromo opada. Dalsza i ciasna jego część nie została zbadana[1].
Jest to jaskinia krasowa utworzona w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jest sucha i widna do przełazu. W dość jasnym kominie rozwijają się listkowate porosty, mchy i paprotka zwyczajna. Ze zwierząt obserwowano pająka sieciarza jaskiniowego, muchówki, ślimaki, dżdżownice i drobne bezkręgowce glebowe. W korytarzyku za przełazem prawdopodobnie zamieszkuje borsuk[1].
Jaskinię opisał Kazimierz Kowalski w 1951 r.[4] Korytarz za przełazem w marcu 1996 odkryli J. Kućmierz i R. Suski. W roku 2003 J. Nowak, M. Szot i J. Ślusarczyk zbadali jego kontynuację za przełamaniem. Aktualną dokumentację jaskini sporządził J. Nowak w maju 2003 r.[1]
-
Otwór
-
Korytarz
-
Korytarz
-
Widok z korytarza
W Sękatej Grzędzie znajduje się jeszcze Lisi Korytarzyk i Pojedyncza Koliba[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Andrzej Górny , Jakub Nowak , Jaskinia w Górze Doliny Kobylańskiej, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-02-15] .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2022-02-18] .
- ↑ Sękata Grzęda [online], wspinka [dostęp 2018-11-19] .
- ↑ K. Kowalski , Jaskinie Polski, t. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951 .
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-02-25] .