Jauhienij Kazimirczyk
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1961 |
---|---|
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji | |
Okres |
od 2004 |
Odznaczenia | |
Jauhienij Alaksandrawicz Kazimirczyk (biał. Яўгеній Аляксандравіч Казімірчык, ros. Евгений Александрович Казимирчик, Jewgienij Aleksandrowicz Kazimirczik; ur. 1 czerwca 1961 w Skuratach w rejonie iwacewickim) – białoruski inżynier budownictwa, ekonomista i polityk, w latach 2004–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 czerwca 1961 roku we wsi Skuraty, w rejonie iwacewickim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Białoruski Państwowy Instytut Politechniczny, uzyskując wykształcenie inżyniera budownictwa, oraz Akademię Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi, uzyskując wykształcenie menedżera ekonomisty. Pracę rozpoczął jako stolarz w Kosowskim Meblowym Zjednoczeniu Produkcyjnym Rejonu Iwacewickiego Obwodu Mińskiego. Odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. Pracował jako starszy inżynier elektryk w Iwacewickim „Rajsieleniergo”, starszy inżynier międzygospodarczego projektowo-kosztorysowego biura Urzędu Budownictwa Kapitalnego Iwacewickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego, inżynier, główny inżynier Iwacewickiego Rejonowego Urzędu Gospodarki Gazowej, dyrektor Międzyrejonowego Urzędu Gospodarki Gazowej „Bieriezamieżrajgaz”[1].
W 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji z Berezowskiego Okręgu Wyborczego Nr 8. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Zespołu Paliwowo-Energetycznego, Transportu, Łączności i Przedsiębiorczości[2]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów IV kadencji z Berezowskiego Okręgu Wyborczego Nr 9[3]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego tej samej komisji[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Honoru;
- Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”;
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jauhienij Kazimirczyk jest żonaty, ma dwie córki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Казимирчик Евгений Александрович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-05-19]. (ros.).
- ↑ Казимирчик Евгений Александрович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-03-05]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2016-05-19]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2016-05-19]. (ros.).
- Absolwenci Akademii Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi
- Absolwenci Białoruskiego Państwowego Instytutu Politechnicznego
- Białoruscy ekonomiści
- Białoruscy inżynierowie budownictwa
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
- Odznaczeni Medalem Jubileuszowym „90 lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”
- Odznaczeni Orderem Honoru (Białoruś)
- Urodzeni w 1961