Jean-Thomas Nordmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Thomas Nordmann
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1946
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, historyk

Jean-Thomas Nordmann (ur. 16 lutego 1946 w Paryżu) – francuski polityk, historyk, eurodeputowany w latach 1982–1999 i 2002–2004.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia historyk. Został wykładowcą akademickim, publikował także jako krytyk literacki. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, był członkiem Partii Radykalnej. W 2003 ubiegał się o przywództwo w tym ugrupowaniu, jednak zdecydowanie pokonał go zwolennik współpracy z UMP André Rossinot[1].

Jean-Thomas Nordmann przez wiele lat był posłem do Parlamentu Europejskiego. Pierwszy raz mandat objął w 1982 w trakcie I kadencji. Utrzymywał go w kolejnych wyborach (1984, 1989, 1994), zasiadając w PE do 1999 jako deputowany II, III i IV kadencji. W 1999 nie uzyskał reelekcji, posłem V kadencji został jednak w 2002 w miejsce François Bayrou. Należał do frakcji chadeckiej lub liberalnej. Pracował m.in. w Komisji Budżetowej. Z Europarlamentu odszedł w 2004[2]. W 2007 po likwidacji UDF został działaczem Ruchu Demokratycznego. Był również radnym 19. dzielnicy Paryża[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Parti Radical (PRAD). france-politique.fr. [dostęp 2011-03-09]. (fr.).
  2. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-09].
  3. Le Who's who politique du 19e: la Droite. bernard-jomier.fr, 15 czerwca 2007. [dostęp 2014-08-31]. (fr.).