Jerzy Jarosz (leśnik)
Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1843 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1916 |
Zawód, zajęcie |
leśnik |
Jerzy Jarosz (leśnik) (ur. 24 kwietnia 1843 w Kostarowcach, zm. 1916 w Nowym Sączu) – polski leśniczy
Leśniczy m.in. u Stadnickich w Nawojowej, od 1883 w Nowym Sączu jako zarządca lasów miejskich[1]. Około 1885 z urzędowego nakazu objął nadzór fachowy nad zdewastowanymi lasami tatrzańskimi w dobrach zakopiańskich Magnusa Peltza i opracował wtedy w celu ratowania tych lasów dwa operaty: Operat urządzenia lasów Państwa Zakopiańskiego na 10 letni okres od 1885-1895 oraz Operat systemizacji lasów Państwa Zakopiańskiego na rok 1896 (oba znajdują się w Dyrekcji TPN w Zakopanem)[2].
W 1912 opublikował Sensacyjny pamiętnik starego łowczego i leśnika, w którym obok własnych wspomnień myśliwskich,umieścił swój wywód historii świata, zwalczający teorię ewolucji Darwina oraz zaprezentował poglądy antysemickie i antymasońskie[3]. Jako dodatek do tego pamiętnika wydał oddzielną książkę Pogrom darwinizmu i nowa idea budowy świata, w której wyjaśniał swoje poglądy na budowę i historię powstania świata[4].
Był także autorem broszur publicystycznych o gospodarce leśnej w lasach miejskich Nowego Sącza[5][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marceli Marchlewski , Las tatrzański z końcem XIX wieku a dziś, „Chrońmy przyrodę ojczystą” (1-2), 1948 .
- ↑ Władysław Bieńkowski , Gospodarka leśna w Tatrach, 1925, s. 9 .
- ↑ Jerzy Jarosz , Senzacyjny pamiętnik starego łowczego i leśnika, Kraków: Nakładem autora, 1912 [dostęp 2021-08-17] .
- ↑ Jerzy Jarosz , Pogrom darwinizmu i nowa idea budowy świata, Nowy Sącz: Nakładem autora, 1913 .
- ↑ Jerzy Jarosz , Niedobór lasowy tudzież polowanie i "Urwisz" Jarosza, 1899 .
- ↑ Jerzy Jarosz , Obraz "złego" w miejskich lasach, 1892 .