Jerzy Ostoja-Koźniewski

Jerzy Ostoja-Koźniewski
Pełne imię i nazwisko	Jerzy Józef Ostoja-Koźniewski
Data i miejsce urodzenia	21 września 1926 ; Poznań
Data i miejsce śmierci	4 września 2014 ; Nettlebed
	Minister skarbu (na uchodźstwie)
Okres	od 1 listopada 1989; do 20 grudnia 1990
Poprzednik	Stanisław Borczyk
	Odznaczenia

Jerzy Józef Ostoja-Koźniewski herbu Ostoja (ur. 21 września 1926 w Poznaniu, zm. 4 września 2014 w Nettlebed w hrabstwie Oxford^[1]) – polski polityk i działacz emigracyjny, minister skarbu w ostatnim Rządzie RP na uchodźstwie (1989-1990), powstaniec warszawski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1941 był członkiem antyniemieckiej konspiracji, ukończył w Warszawie tajną szkołę podchorążych. Walczył w powstaniu warszawskim w batalionie „Golski”, następnie przebywał w niewoli niemieckiej, a po wyzwoleniu przez wojska brytyjskie służył w 1 Dywizji Pancernej i 2 Korpusie Polskim. Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii.

W 1986 został podsekretarzem stanu w pierwszym rządzie Edwarda Szczepanika odpowiedzialnym za sprawy skarbu, później ministrem skarbu w drugim rządzie Edwarda Szczepanika (1989-1990), a następnie członkiem Komisji Likwidacyjnej Rządu RP na Uchodźstwie. Należał do Ligi Niepodległości Polski, w której m.in. przewodniczył Głównemu Komitetowi Wykonawczemu (1986-1990). Z jej ramienia zasiadał w Rady Narodowej RP (1983-1991). Był także honorowym sekretarzem Polonia Aid Foundation Trust. W 1991 został członkiem Rady Politycznej Konfederacji Polski Niepodległej.

Postanowieniem Prezydenta RP na Uchodźstwie z dnia 11 listopada 1990 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[2]. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 6 listopada 2006 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[3].

Zmarł na raka w hospicjum Sue Ryder w Nettlebed w hrabstwie Oxford w wieku 87 lat. Pochowany na North Sheen Cemetery w Londynie (DG nr 187)^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zmarł Jerzy Ostoja-Koźniewski, minister rządu RP na uchodźstwie [online], rp.pl [dostęp 2014-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02] (pol.).
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 53, Nr 4 z 20 grudnia 1990.
↑ M.P. z 2007 r. nr 12, poz. 115
↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-18] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Romuald Turkowski Parlamentaryzm polski na uchodźstwie, 1973-1991, Warszawa 2002
Relacja Jerzego Ostoi-Koźniewskiego w Archiwum Historii Mówionej

[1] Zmarł Jerzy Ostoja-Koźniewski, minister rządu RP na uchodźstwie [online], rp.pl [dostęp 2014-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02] (pol.).

[2] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 53, Nr 4 z 20 grudnia 1990.

[3] M.P. z 2007 r. nr 12, poz. 115

[4] Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-18] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

W dniu zaprzysiężenia	Edward Szczepanik Zygmunt Szkopiak Jerzy Przemysław Morawicz Jerzy Ostoja-Koźniewski Stanisław Wiszniewski Ryszard Zakrzewski Zbigniew Scholtz Leonidas Kliszewicz Walery Choroszewski Ferdynand Pasiecznik Tadeusz Drzewicki Jerzy Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Artur Rynkiewicz