Przejdź do zawartości

Julia Łozińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Julia Łozińska (z Surinow lub Surynow, 1° voto Raszewska, działała w latach 1828-1859)[1] – polska aktorka teatralna.

Kariera teatralna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1828-1840 grała w zespole teatralnym Wincentego Raszewskiego. Następnie poślubuła Władysława Łozińskiego i występowała pod jego nazwiskiem i w jego zespole. W latach 1846-1851 grała w teatrze lwowskim oraz innych zespołach teatrów kresowych: Pillik-Wolskiej w Kamieńcu Podolskim (1853), Pauliny Zielińskiej w Humaniu i Żytomierzu (1853, 1855) i T. Borkowskiego w Kijowie (1858-1859). Wystąpiła m.in. w rolach: Komornikowej (Żydzi)[2], Amelii (Trzydzieści lat, czyli Życie szulera), Jenny (Wariatka), Małgorzaty (Wieża piekielna), Amelii (Jest temu lat szesnaście), Cery (Niewolnica z Surynam), Ludwiki (Intryga i miłość), Teresy (Teresa, czyli Sierota z Ge­newy), Elizy (Akt piąty), Klary (Śluby panieńskie), Barbary (Barbara Zapolska), Margrabiny (Czarny lekarz), Wojewodziny (Zosia Przybylanka) i Erazmowej (Okrężne).[1]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była córką pułkownika. Jej pierwszym mężem był aktor i przedsiębiorca teatralny Wincenty Raszewski. Ich synowie: Antoni i Michał[3] również byli zawodowo związani z teatrem. Ok. 1840 r. wyszła za mąż ponownie za aktora i przedsiębiorcę teatralnego - Władysława Łozińskiego.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Łozińska Julia, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 400-401.
  2. Stanisład Dąbrowski, Dzieje sceniczne, [w:] Józef Korzeniowski, Komedie: Żydzi - Doktor Medycyny - Wąsy i peruka - Majątek albo imię, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1954, s. 367.
  3. Raszewski Michał, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 585.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]