Przejdź do zawartości

Julija Kornijeweć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julija Kornijeweć
Юлія Корнієвець
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Julija Wiktoriwna Kornijeweć

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1986
Zaporoże, Ukraina

Wzrost

167 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

DJuSSz-26 Kijów

Numer w klubie

71

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2011 Łehenda-SzWSM Czernihów 113 (126)
2012–2014 Mordowoczka Sarańsk 47 (13)
2015 Zorki Krasnogorsk 6 (0)
2015–2017 Zwiezda-2005 Perm 21 (5)
2017–2018 Jednist'-SzWSM Płysky 18 (3)
2018–2019 Sporting Huelva 19 (2)
2019 Jednist'-SzWSM Płysky 3 (2)
2019 PZMS Połtawa (futsal) 0 (0)
2020 Bukowynśka Nadija Wełykyj Kuczuriw 1 (0)
2021– DJuSSz-26 Kijów 7 (6)
2021–2022 Budstar-NPU Kijów (futsal) 7 (9)
W sumie: 242 (166)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2005  Ukraina U-19
2010–  Ukraina 24 (0)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Julija Wiktoriwna Kornijeweć, ukr. Юлія Геннадіївна Корнієвець (ur. 31 sierpnia 1986 w Zaporożu) – ukraińska piłkarka grająca na pozycji napastnika w DJuSSz-26 Kijów. Również grała w futsal.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 2002 rozpoczęła karierę w klubie Łehenda-SzWSM Czernihów, w składzie której wiele razy występowała w rozgrywkach Ligi Mistrzyń UEFA. W 2012 wyjechała do Rosji, gdzie potem broniła barw klubów Mordowoczka Sarańsk, Zorki Krasnogorsk i Zwiezda-2005 Perm. W 2017 roku wróciła do Ukrainy, gdzie została zawodniczką drużyny Jednist'-SzWSM Płysky. Pod koniec sezonu opuściła Ukrainę i wyjechała do Hiszpanii, gdzie podpisała kontrakt ze Sportingiem[1].

Sezon 2018/19 rozpoczęła w drużynie Jednist'-SzWSM Płysky, ale wkrótce zarząd klubu podjął decyzję o zakończeniu współpracy[2] i potem kontynuowała karierę sportową w futsalu, dołączając do połtawskiego PZMS. W latach 2021—2022 występowała również w drużynie futsalowej Budstar-NPU Kijów.

Jesienią 2020 roku wróciła do wielkiej piłki nożnej, zasilając skład klubu Bukowynśka Nadija Wełykyj Kuczuriw[3]. Po roku przeniosła się do DJuSSz-26 Kijów[4].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

2 lutego 2002 roku zadebiutowała w juniorskiej reprezentacji Ukrainy WU-19 w zremisowanym 2:2 meczu w pierwszej rundzie eliminacji ze Słowacją. W koszulce narodowej reprezentacji Ukrainy zadebiutowała 6 października 2010 roku w zremisowanym (2:2) wyjazdowym meczu towarzyskim z Włoszkami.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Łehenda-SzWSM Czernihów
  • mistrz Ukrainy (4): 2002, 2005, 2009, 2010
  • wicemistrz Ukrainy (5): 2003, 2004, 2006, 2008, 2011
  • brązowa medalistka mistrzostw Ukrainy (1): 2007
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (3): 2002, 2005, 2009
  • finalista Pucharu Ukrainy (7): 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011
  • mistrz zimowych mistrzostw Ukrainy (1): 2005
  • wicemistrz zimowych mistrzostw Ukrainy (2): 2006, 2008
  • zdobywca Italy Women's Cup (1): 2006
  • brązowa medalistka Italy Women's Cup (1): 2005
Zwiezda-2005 Perm
  • mistrz Rosji (2): 2015, 2017
  • wicemistrz Rosji (1): 2016
  • zdobywca Pucharu Rosji (2): 2015, 2016

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ ОФІЦІЙНО. Віра Дятел, Альбіна Фомченко та Юлія Корнієвець – гравці «Спортингу». Жіночий футбол УАФ, 2018-07-11. [dostęp 2023-05-01]. (ukr.).
  2. ↑ Юлія Корнієвець більше не гравець ФК "Єдності". WFPL, 2019-10-20. [dostęp 2023-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-26)]. (ukr.).
  3. ↑ Футболістка «Буковинської Надії» Юлія Корнієвець - у клубі «100» імені Світлани Фрішко. Чернівці Спорт, 2020-11-17. [dostęp 2023-05-01]. (ukr.).
  4. ↑ Жіноча команда народного клубу Верес розгромила суперниць зі столичної ДЮСШ #26 і очолила турнірну таблицю Першої ліги.. Офіційний сайт НК “ВЕРЕС”, 2021-09-18. [dostęp 2023-05-01]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julija_Kornijeweć&oldid=70247028”