Przejdź do zawartości

Julius Stieglitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Stieglitz
ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1867
Hoboken (New Jersey)

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1937
Chicago

doktor nauk chemicznych

Julius Stieglitz (ur. 26 maja 1867 w Hoboken, zm. 10 stycznia 1937 w Chicago) – amerykański chemik.

W dzieciństwie Julius Stieglitz uczył się grać na wiolonczeli, zamiłowania do muzyki pozostały mu na całe życie[1]. Wraz z bratem bliźniakiem, Leopoldem, uczęszczał do szkoły podstawowej w Nowym Jorku. Gdy zdali egzaminy do collegu, ich ojciec zabrał ich w podróż do Europy. W 1881 bracia zostali przyjęci do Realgimnasjum w Karlsruhe. Po gimnazjum Julius wstąpił na Uniwersytet Berliński, gdzie studiował chemię i zdobył stopień doktora w 1889. Po doktoracie pracował przez krótki czas w Getyndze u boku Viktora Meyera, a następnie powrócił do USA. Pracował przez dwa lata w laboratorium zajmującym się toksykologią w Chicago. W 1892 postanowił rozpocząć pracę akademicką i związał się z Uniwersytetem Chicagowskim, gdzie pracował na różnych stanowiskach do emerytury w 1933, a następnie do 1937 jako profesor emeritus. Między innymi był kierownikiem laboratoriów oraz przewodniczącym wydziału chemii. Wykładał też na innych uniwersytetach[1].

W swych badaniach zajmował się budową związków organicznych oraz zastosowaniem metod chemii fizycznej w chemii organicznej[2].

Otrzymał doktoraty honoris causa z Clark University (1909) i Uniwersytetu Pittsburskiego (1916)[1].

Był członkiem National Academy of Sciences, of the American Philosophical Society, American Academy of Arts and Sciences, American Association for the Advancement of Science i innych[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z żydowskiej rodziny kupieckiej. Jego ojciec był słynny ze swej prawości i wierności ideałom. Starszy brat, Alfred Stieglitz był znanym fotografem, zaś brat bliźniak, Leopold, został lekarzem. W 1891 Julius Stieglitz ożenił się z pochodząca z Niemiec Anną Stieffel, z którą miał troje dzieci. Po jej śmierci w 1932, Julius Stieglitz ożenił się z Mary M. Rising, profesor chemii na Uniwersytecie Chicagowskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e William Albert Noyes, Biographical memoir of Julius Stieglitz, „Biographical Memoirs”, XXI, National Academy of Sciences, 1939 (ang.).
  2. Julius Stieglitz, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).