Juliusz Grużewski
Juliusz Grużewski (27 stycznia 1809 koło Durbe w Kurlandii – 3 listopada 1865 w Paryżu) – uczestnik powstania listopadowego, obywatel ziemski na Żmudzi.
Urodził się we dworze rodziny matki Ilmagen koło Durbe w Kurlandii. jako najstarszy syn generała wojsk polskich Jakuba Ernesta Grużewskiego (1755-1829) i jego żony Doroty von der Osten-Sacken (1786-1818)[1]. Był prawnukiem Jakuba Grużewskiego (zm. 1709?).
Wychowywał się w rodzinnym majątu Kilemy na Żmudzi w szlacheckiej rodzinie ewangelicko-reformowanej. Zimą 1831 roku sformował korpus powstańczy na Litwie, złożony z kilkuset ochotników. Oddał się pod rozkazy gen. Antoniego Giełguda i wraz z nim przekroczył granicę Prus. Majątek Kielmy uległ sekwestracji, ale po wstawiennictwie rodziny uratowano go przed konfiskatą i pozostał w rodzinie Grużewskich aż do 1940 roku.
Przebywał na emigracji we Francji i Szwajcarii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polacy, kalwiniści, patrioci [online], Newsweek.pl [dostęp 2020-02-06] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Onufry Hieronim Kunaszowski, Życiorysy uczestników Powstania Listopadowego : zebrane na pamiątkę obchodu jubileuszowego pięćdziesięcioletniej rocznicy tego powstania, Lwów 1880, s. 25-26.