Przejdź do zawartości

Junosza III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Junosza III
Herb Junosza IIIb
Herb Junosza IIIc

Junosza III – polski herb szlachecki, odmiana herbu Junosza.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Karol Ostrowski wyróżnia trzy warianty tego herbu, różniące się drobnymi szczegółami[1]. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]:

Junosza III (Junosza IIIa): W polu czerwonym, na murawie zielonej lub bez niej, baran srebrny. Klejnot: nad hełmem w koronie pół barana wspiętego jak w godle. Labry czerwone, podbite srebrem.

Junosza IIIb: Baran ma uniesioną prawą nogę (kroczący).

 Osobny artykuł: Kliński.

Junosza IIIc: Baran jest wspięty, murawy brak.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Herb wymieniany przez Nowego Siebmachera (wariant III), Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich, warianty III, IIIb, IIIc) i Górzyńskiego (Herby szlachty polskiej, wariant III).

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Według Tadeusza Gajla dwa rody herbownych: Kliński, Radziątkowski[3]. Przemysław Pragert, za Siebmacherem, podaje jeszcze Bojanowskich z Prus i stwierdza, że mogli go również używać Bojanowscy z Kaszub.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 126.
  2. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  3. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. Gdańsk: L&L, 2007, s. 453, 496. ISBN 978-83-60597-10-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]