Kamienica Cechu Krawców w Warszawie
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Kondygnacje |
4 |
Ukończenie budowy |
1 poł. XVIII w. |
Ważniejsze przebudowy |
poł. XIX w. |
Zniszczono | |
Odbudowano | |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() |
Kamienica Cechu Krawców, Krawiecka – kamienica wzniesiona w pierwszej połowie XVIII wieku, znajdująca się przy ul. Krakowskie Przedmieście nr 41 w Warszawie. Zbudowana została z przeznaczeniem na siedzibę cechu krawców.
Najpierw był to budynek trzykondygnacyjny, trzyosiowy i posiadający mansardowy dach. W 1809 mieszkał w niej poeta J. Bielawski.
Przebudowa mająca miejsce w połowie XIX wieku spowodowała utratę pierwotnych cech architektonicznych.
W 1939 kamienica uległa częściowemu zburzeniu, a w 1944 została całkowicie zniszczona.
W latach 1947–1949 budynek odbudowano według projektu Kazimierza Biernackiego. Umieszczono w nim Dom Cechu Krawców m.st. Warszawy. W elewacji frontowej znajdują się emblematy cechu oraz tablica pamiątkowa poświęcona Władysławowi Reymontowi. Kamienica posiada barokową dekorację.