Kamienica Kwiecińskiego w Warszawie
nr rej. 291/2 z 01.07.1965 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Zygmunt Stępiński (odbudowa 1950) |
Inwestor |
Józef Kwieciński |
Rozpoczęcie budowy |
1780 |
Ukończenie budowy |
1784 |
Zniszczono |
1944 |
Odbudowano |
1950 |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52,24607°N 21,01879°E/52,246070 21,018790 |
Kamienica Kwiecińskiego, Pod Łabędziem – klasycystyczna kamienica zlokalizowana przy ul. Mariensztat 9, w dzielnicy Śródmieście w Warszawie. Została zbudowana pomiędzy 1780 a 1784 r. dla Józefa Kwiecińskiego (kupca i finansisty).
Jest ona jedenastoosiowa, trzykondygnacyjna, dwutraktowa i sklepiona w przyziemiu. Nad bramą na osi środkowej w zwieńczeniu drzwi balkonowych umieszczono godło łabędzia. Kamienica została spalona podczas powstania warszawskiego. W latach 1948-1950 odbudowana według projektu Zygmunta Stępińskiego[1].
W 2006 r. na podwórzu kamienicy zaplanowano budowę podziemnego parkingu (560 m²). Decyzja śródmiejskiej delegatury Biura Naczelnego Architekta Miasta spotkała się z protestem mieszkańców, którzy chcieli powstrzymać inwestycję. Inwestor miał także zaadaptować poddasze kamienicy na cztery lokale mieszkalne[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 247.
- ↑ Mariensztat zagrożony, Życie Warszawy, www.warszawa.sarp.org.pl [dostęp: 17 maja 2009]