Karol Blok
pułkownik piechoty | |
Pełne imię i nazwisko |
Karol Jan Krystyn Blok |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1880 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant PKU |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Karol Jan Krystyn Blok[a] (ur. 16 maja 1880 w Łękach Kościelnych, zm. ?) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 16 maja 1880 w Łękach Kościelnych, w ówczesnym powiecie kutnowskim guberni warszawskiej, w rodzinie Franciszka[3].
Był zawodowym oficerem Armii Imperium Rosyjskiego. 1 stycznia 1909, w stopniu porucznika, pełnił służbę w 22 Wschodniosyberyjskim Pułku Strzelców w Błagowieszczeńsku[4] (od 1910 – 22 Syberyjski Pułk Strzelców w Nikolsku Ussuryjskim). W czasie I wojny światowej walczył w szeregach macierzystego pułku. 5 czerwca 1916 pod Świdnikami został kontuzjowany[1] . Następnie w I Korpusie Polskim w Rosji.
W okresie od 7 listopada 1918 roku do 10 lipca 1919 roku dowodził 3 Pułkiem Piechoty Polskiej Siły Zbrojnej, wkrótce przemianowanym na 9 Pułk Piechoty Legionów. W czasie wojny z bolszewikami pełnił służbę w dowództwie 6 Armii[5] oraz dowodził 71 Pułkiem Piechoty (od 4 do 15 lipca 1920 roku). 18 lutego 1921 roku został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach[6]. W marcu tego roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień 11 Pułku Piechoty w Będzinie[7][8]. W listopadzie 1921 roku, po wprowadzeniu nowej organizacji pokojowej służby poborowej, pozostał na stanowisku komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Będzin w Sosnowcu, a następnie Powiatowej Komendy Uzupełnień Sosnowiec[9][10][11]. Z dniem 31 grudnia 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[12].
Sprawa awansów Karola Bloka jest charakterystyczna dla pierwszych trzech lat Wojska Polskiego. Rozkazem dowódcy I Korpusu Polskiego w Rosji nr 266 z 12 czerwca 1918 roku został awansowany na podpułkownika. 15 października 1918 roku Rada Regencyjna Królestwa Polskiego mianowała „majora Blocka Karola podpułkownikiem z patentem z 12 października 1918 roku”[13]. 7 grudnia 1918 roku Naczelny Wódz Józef Piłsudski zatwierdził awans przyznany przez generała lejtnanta Józefa Dowbor-Muśnickiego[14]. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia tego roku w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 11 Pułk Piechoty[15]. W końcu, 16 marca 1927 roku został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 12 listopada 1915[1]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Памяти героев ↓.
- ↑ Офицеры РИА ↓.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-22]..
- ↑ Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 391.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, s. 499.
- ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 20 z 18 lutego 1921 roku.
- ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 29 z 10 marca 1921 roku.
- ↑ Jarno 2003 ↓, s. 52.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 155, 396, 1479.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 147, 341, 1348.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 161.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 302.
- ↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej Nr 1 z 28 października 1918 r., poz. 6.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 12 z 19 grudnia 1918 r., poz. 307.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 22.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 19 marca 1927 roku, s. 91.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г.. Sankt Petersburg: Drukarnia Wojskowa, 1909.
- Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Witold Jarno: Okręg Generalny Nr III Kielce w latach 1918-1921. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2003. ISBN 83-88679-31-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Блок Карл Ян Кристианович. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-01-22]. (ros.).
- Блок Карл-Ян Кристианович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2023-01-22]. (ros.).
- Dowódcy 9 Pułku Piechoty Legionów
- Dowódcy 71 Pułku Piechoty (II RP)
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Oficerowie dowództwa 6 Armii (II RP)
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Włodzimierza
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1880
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze Polnische Wehrmacht