Kawka (Góry Sowie)
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
705 i 698 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°41′26,037″N 16°33′22,941″E/50,690566 16,556372
| |
Kawka (niem. Riegers-Koppe, 705 i 698 m n.p.m.) – dwuwierzchołkowe wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w środkowej części Gór Sowich.
Wzniesienie położone w północno-środkowej części Gór Sowich, około 3,9 km na południowy zachód od centrum miejscowości Bielawa.
Kopulaste wzniesienie w o bardzo zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz dość stromych wschodnich i zachodnich zboczach, z płaską wyrazistą powierzchnią szczytową w kształcie niewielkiego grzbietu, na którym położone są w bliskie odległości od siebie dwa wierzchołki. Wznosi się w końcowej części długiego bocznego grzbietu, odchodzącego od Słonecznej w kierunku północnym przez szczyty wzniesień Korczaka, Żebraka, Błyszcz po wzniesienie Czyżyk[1]. W niewielkiej odległości od szczytu ze wschodniego zbocza Kawki wyrasta nieco niższa Wrona 692 m n.p.m. położona po północno-wschodniej stronie, od którego oddzielona jest niewielkim siodłem. Wzniesienie wyraźnie wydzielają górskie doliny, od zachodu Dolina Kamionkowska a od wschodu Dolina Kamienna, jedna z najładniejszych dolin w Górach Sowich, którą płynie główny środkowy potok górski Brzęczek. Zbocza wzniesienia miejscami przechodzą w małe urwiska skalne. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskich gnejsów i migmatytów. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich. Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem świerkowym regla dolnego z niewielką domieszką buka. Przez szczyt prowadzi leśna ścieżka. U podnóża wzniesienia, po zachodniej stronie położona jest dzielnica Pieszyc Kamionki. Położenie wzniesienia, charakterystyczny dwuwierzchołkowy szczyt, kształt wzniesienia oraz zróżnicowana rzeźba czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie. Wzniesienie znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Gór Sowich.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Wzniesienie w przeszłości nosiło nazwę: Riegerskoppe, Riegers-Koppe, Kawnica.
- U zachodniego podnóża na wysokości około 450 m n.p.m. w rejonie środkowej części Kamionek w zbocze Kawki wcina się wyrobisko dawnego kamieniołomu serpentynitu zwane „Smoczą Jamą”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- red. Marek Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów,tom 11, Góry Sowie, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1995,ISBN 83-85773-12-6
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9
- Góry Sowie, Mapa turystyczna, Skala 1:35000. Wydawnictwo Turystyczne, Plan, Jelenia Góra: 2011. ISBN 978-83-62917-36-5
- T. Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Oficyna wydawnicza „Rewasz”, Piastów, 2012,ISBN 83-62460-22-9