Kazimierz Mitera

Kazimierz Mitera
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1897 ; Skołyszyn
Data i miejsce śmierci	17 listopada 1936 ; Kraków
Zawód, zajęcie	Malarstwo

Kazimierz Mitera (ur. 16 listopada 1897 w Skołyszynie, zm. 17 listopada 1936 w Krakowie) – polski malarz, pedagog i krytyk sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn nauczycieli Adolfa i Walerii z domu Hnatowicz. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich w 1914 i służył w szeregach 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Od 1915 był żołnierzem armii austriackiej. Podczas mobilizacji w listopadzie 1918 wstąpił do Batalionu Akademickiego i walczył w obronie Lwowa i Przemyśla. Następnie został członkiem załogi pociągu pancernego „Smok”, z którą uczestniczył w walkach pod Borysławiem i Lwowem. 21 lutego 1919 został pojmany i uwięziony przez Ukraińców, został uwolniony po dwóch miesiącach. Został przeniesiony do batalionu kolejowego z którym brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a po zakończeniu działań wojennych uczestniczył w odbudowie linii kolejowych na Kresach Wschodnich. Działał również w organizacjach zajmujących się repatriacją Polaków z Syberii i centralnej Rosji. Po 1922 studiował równocześnie na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był współzałożycielem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, piastował funkcję redaktora naczelnego „Głosu Plastyków”, w którym publikował również felietony własnego autorstwa. Pochłonięty działalnością społeczną nie uczestniczył w zbyt wielu wystawach, jego dorobek artystyczny stanowią nieliczne pejzaże, portrety i martwe natury, ale także wystrój malarski kościoła św. Katarzyny w Toruniu. Zmarł w wielu 39 lat w Krakowie, spoczywa na Cmentarzu Podgórskim (kw. XXXV, rząd płn., msc. 11)^[1].

Jego braćmi byli Stanisław (1890-1915, doktor historii, harcerz i nauczyciel, poległy w bitwie pod Kostiuchnówką, pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari)^[2] i Zygmunt (1903-1940, doktor inżynier geofizyki stosowanej oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Według ILG zmarł 17 października 1936. Por. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Kazimierz Mitera. rakowice.eu. [dostęp 2016-12-31].
↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stanisław Mitera. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 kwietnia 2017)].
↑ Wspomnienia starobielskie. W: Józef Czapski: Na nieludzkiej ziemi. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2011, s. 28. ISBN 978-83-240-1498-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wacława Milewska, Maria Zientara „Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918” Wydawnictwo „Arkady” 1999 ISBN 83-7188-350-1
Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Mitera. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 kwietnia 2017)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Grażyna i Przemysław Witekowie „Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej”, Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
Muzeum Historii Fotografii, Zygmunt Grodziński, Kazimierz Mitera, Bolesław Skarżyński, Jan Zimowski 20.03 - 31.05.1999 Krakowianie - uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920
Prosto z Mostu : tygodnik literacko-artystyczny / [red. i wyd. Stanisław Piasecki. R.2 (1936) nr 48]

[ILG-1] Według ILG zmarł 17 października 1936. Por. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Kazimierz Mitera. rakowice.eu. [dostęp 2016-12-31].

[2] Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stanisław Mitera. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 kwietnia 2017)].

[3] Wspomnienia starobielskie. W: Józef Czapski: Na nieludzkiej ziemi. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2011, s. 28. ISBN 978-83-240-1498-9.

[1]

[2]

[3]