Kinetic Design
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f1/Ford_S-Max_2.0_TDCi_Titanium_S_Facelift_front_20101002.jpg/225px-Ford_S-Max_2.0_TDCi_Titanium_S_Facelift_front_20101002.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Ford_Focus_Style_%28II%2C_Facelift%29_%E2%80%93_Frontansicht%2C_18._Oktober_2015%2C_D%C3%BCsseldorf.jpg/225px-Ford_Focus_Style_%28II%2C_Facelift%29_%E2%80%93_Frontansicht%2C_18._Oktober_2015%2C_D%C3%BCsseldorf.jpg)
Kinetic Design – nazwa designu, który Ford stosował w swoich samochodach osobowych na początku XXI wieku. Po raz pierwszy zastosował go Martin Smith w 2004 roku przy projektowaniu samochodu koncepcyjnego Ford SAV, będącego pierwotną wersją Ford S-Max-a.
Projektując samochody w stylu "Kinetic Design", Ford chciał podkreślić dynamikę w sylwetce samochodu. Na greckiej stronie Forda napisane jest, że "patrząc na samochód wydaje się, że cały czas jest w ruchu, nawet wtedy, gdy jest nieruchomy"[1].
Samochody, zaprojektowane zgodnie z Kinetic Design[edytuj | edytuj kod]
- Ford S-Max (2006)
- Ford Galaxy (2006)
- Ford C-Max (2006, 2010)
- Ford Mondeo (2007)
- Ford Focus (2007, 2011)
- Ford Kuga (2008)
- Ford Fiesta (2008)
- Ford B-Max (2012)