Kitchen-sink drama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kitchen-sink drama (pl. "dramat kuchennego zlewu") – utworzone przez krytykę literacką w latach 60. XX wieku pojęcie, związane z teatrem brytyjskim, odnoszące się do specyficznego realizmu w twórczości niektórych brytyjskich autorów w okresie 1956–1976. Termin ten utworzony został jako nawiązanie do naturalistycznego tła akcji ich utworów. Pojęcie używane było głównie przez dziennikarzy i krytyków, nie utożsamiali się z nim natomiast sami autorzy dramatów[1]; początkowo miało wydźwięk lekceważący, obecnie używane jest jako termin opisowy o neutralnym nacechowaniu[2].

Twórczość ta poświęcona była przede wszystkim problemom brytyjskiej klasy robotniczej, przedstawiając jej życie w naturalistycznie uchwyconym codziennym otoczeniu (ubogie mieszkania, sutereny, kuchnie, przedmieścia itp.). Sztuki określane jako kitchen-sink drama zazwyczaj pozbawione były fabuły jako takiej i przedstawiały jedynie pewną rzeczywistość społeczną oraz charakterystyczne dla nich były naturalne dialogi, brak pointy i jasnego przekazu moralnego[3].

Do twórców kitchen-sink drama należą m.in.[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kimball King: Western drama through the ages. Greenwood Publishing Group, 2007, s. 452. ISBN 0-313-32936-2.
  2. Sanford V. Sternlicht: A reader's guide to modern British drama. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press, 2004, s. 13. ISBN 0-8156-3076-X.
  3. a b Witold Ostrowski Kitchen-sink drama. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich. Kraków: "Universitas", 2006, s. 345–346. ISBN 83-242-0474-1.