Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Bogatyni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
A/5418/1891 z dnia 5.01.1967[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Bogatynia
ul. Marii Skłodowskiej-Curie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca

Położenie na mapie Bogatyni
Mapa konturowa Bogatyni, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie gminy Bogatynia
Mapa konturowa gminy Bogatynia, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Ziemia50°54′14,04″N 14°57′12,03″E/50,903900 14,953342

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawłarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Bogatynia diecezji legnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w tym miejscu istniał już w 1300 roku, został on zniszczony w czasie wojen husyckich[2]. Obecna świątynia została wybudowana w XVII wieku (zapewne w 1619 roku), być może przy wykorzystaniu fragmentów wcześniejszej budowli, przebudowano ją w 1752 roku i w latach 1823-1825[2]. Do zakończenia II wojny światowej kościół należał do protestantów[3]. Po 1945 roku nie był użytkowany, po pożarze w 1965 roku, został odbudowany w latach 1966-1968[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół został wzniesiony na planie wydłużonego czworokąta, od wschodu jest zamknięty trójbocznie i posiada kwadratową wieżę od zachodu[2]. Na ścianach świątyni zachowały się kamienne epitafia z XVII i XVIII wieku[4]. Z pierwotnego wyposażenia zachował się krucyfiks i figura św. Antoniego z I połowy XIX wieku[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 259 [dostęp 2016-08-15].
  2. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 133. ISBN 83-85773-60-6.
  3. Spłata historycznego długu. Góry Izerskie. [dostęp 2016-08-16].
  4. Zabytki miejscowości dolnośląskich: litera B. Zabytki w Polsce. [dostęp 2016-08-15].
  5. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005, s. 19. ISBN 83-213-4366-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]