Kościół św. Michała Archanioła w Łagowie
A.406 z dnia 16.10.1956 i 21.06.1967[1] | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Adres |
ul. Rynek 66 | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
29 września | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Łagowa | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Łagów | |||||||||||||||
50°46′33″N 21°05′04″E/50,775833 21,084444 |
Kościół świętego Michała Archanioła w Łagowie – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Łagów, w województwie świętokrzyskim. Należy do dekanatu świętokrzyskiego diecezji sandomierskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została wzniesiona w 1582 roku dzięki staraniom biskupa włocławskiego Hieronima Rozdrażewskiego. Prezbiterium jest starsze i pochodzi z końca XV wieku. W październiku 1944 roku budynek został zniszczony przez pożar. Po II wojnie światowej obiekt został odbudowany dzięki staraniom księży proboszczów: Jana Oracza i Ignacego Bilnickiego oraz wiernych. Dalsza konserwacja budynku została wykonana podczas posługi księdza proboszcza Kazimierza Kończyka. W 1981 roku zakończono restaurację budowli.
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół reprezentuje styl późnogotycki i posiada trzy nawy. Jest to budowla murowana. W prezbiterium jest umieszczony ołtarz główny w stylu późnego renesansu, pochodzący z 1600 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 27 [dostęp 2015-11-06] .
- ↑ Łagów – Parafia pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła. Diecezja sandomierska. [dostęp 2014-06-26]. (pol.).