Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kraśniku
A/482[1] z dnia 22.04.1970 (część zespołu klasztornego kanoników regularnych) | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
Widok świątyni | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Kraśnika | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego | |||||||||||||||
50°55′19,02″N 22°13′09,08″E/50,921950 22,219189 |
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kraśniku – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kraśnik archidiecezji lubelskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia jest częścią dawnego zespołu klasztornego kanoników laterańskich. Została wybudowana około 1469 roku w stylu późnogotyckim. W latach 1527–1541 została przebudowana w stylu późnogotycko-renesansowym. Bryła kościoła i wyposażenie wnętrza zostały częściowo zmienione w czasie restauracji w 2 połowie XVII wieku. W latach 1907–1917 została dobudowana od strony południowej wieża zegarowa. W latach 2007–2013 w kościele były prowadzone prace remontowe[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została wzniesiona na planie krzyża i jest podpiwniczona. Komora główna jest nakryta sklepieniem kolebkowym opartym na gurtach. Od strony północnej i strony południowej przylegają do niej dwa pomieszczenia nakryte sklepieniem kolebkowym otwarte szeroką arkadą. Także od strony południowej jest umieszczona niewielka komora nakryta sklepieniem kolebkowym połączona krętym wąskim korytarzem w grubości muru z komorą główną. W części prezbiterialnej, od strony wschodu, znajduje się małe prostokątne pomieszczenie. Piwnica, pierwotnie krypta, do której wchodziło się schodami prowadzącymi od blaszanych drzwi w posadzce, za głównym wejściem do świątyni, w podchórzu, obecnie dostępna jest z zewnątrz, z dobudówki, mieszczącej schody z północnej elewacji świątyni. W związku z założeniem centralnego ogrzewania w latach 60. XX wieku zostały przebudowane podziemia świątyni.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze świątyni jest podzielone na trzy nawy. Korpus nawowy o czterech przęsłach, oddzielony jest od prezbiterium ostrołukowym łukiem tęczowym. Nawa główna otwiera się do naw bocznych czterema parami ostrołukowych arkad podpartymi czworokątnymi filarami. Gurty sklepienne są podparte masywnym gzymsem i spływają na występy filarów. Sklepienie sieciowe w nawie głównej posiada zworniki w formie rozet i jeden hierogram IHS. W nawach bocznych znajduje się także sklepienie sieciowe, posiadające zworniki, w których znajdują się herby: Topór, Pilawa, Strzemię, hierogram IHS i rozety. W zakrystii znajduje się sklepienie krzyżowe z herbem Korczak w kluczu. W skarbcu jest umieszczone sklepienie kolebkowe, w oratorium znajduje się sklepienie kolebkowe z lunetami[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wieża
-
Klasztor
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-20] .
- ↑ Zabytki. Oficjalny serwis miasta Kraśnik. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-12)]. (pol.).
- ↑ Kościół parafialny. Sanktuarium maryjne w Kraśniku. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)]. (pol.).
- Architektura I Rzeczypospolitej (województwo lubelskie)
- Świątynie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
- Dawne kościoły i klasztory kanoników laterańskich
- Kościoły rzymskokatolickie w Kraśniku
- Architektura gotyku w województwie lubelskim
- Architektura renesansowa w województwie lubelskim
- Zabytkowe kościoły w Kraśniku
- Zabytkowe klasztory katolickie w województwie lubelskim