Kościół Wszystkich Świętych w Ptaszkowej
119 z dnia 25.03.1969[1] | |||||||
kościół pomocniczy | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Grybów | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego | |||||||
49°36′20,2″N 20°52′12,7″E/49,605611 20,870194 |
Kościół Wszystkich Świętych w Ptaszkowej – rzymskokatolicki dawny kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, wybudowany w 1555, znajdujący się w Ptaszkowej.
Do 2016 parafialny, obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego. Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej w Województwie Małopolskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół powstał w 1555, a budowniczym był cieśla Jan Joachim Kukla z Grybowa. W XVII w. dostawiono wieżę. W latach 1880-83 podniesiono wieżę, rozebrano sobótki, ściany oszalowano, a kościół pokryto blachą. W 1929 do nawy dostawiono dwie kaplice, które utworzyły transept. Tą nietypową przebudowę zaprojektował architekt Zdzisław Mączeński.
W 1845 ochrzczono tu Emilię Podoską, Sługę Bożego[2].
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Jest to obiekt drewniany konstrukcji zrębowej, orientowany, z wieżą słupowo-ramową. Bryła kościoła składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy, dwóch kaplic bocznych o charakterze transeptu, nawy i wieży. Wieża z zabudowanymi podcieniami, z węższym pięterkiem dzwonowym, nakryta jest cebulastym hełmem z latarnią. Nad sanktuarium i nawą blaszany dach jednokalenicowy. Ściany oszalowane pionowo z listwowaniem.
-
Elewacja frontowa
-
Wnętrze świątyni
-
Widok od strony prezbiterium i dzwonnica
Na zewnętrznej ścianie kościoła, w niszy prezbiterium znajdowała się przez wiele lat późnogotycka płaskorzeźba przedstawiająca modlitwę Jezusa w Ogrójcu (tzw. „Ogrojec”), datowana na koniec XV wieku autorstwa Wita Stwosza. Ze względu na cenną wartość przekazana została w depozyt i stanowiła część ekspozycji Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Obecnie znajduje się w sali muzealnej nowego kościoła w Ptaszkowej.
- Osobny artykuł:
Wewnątrz stropy płaskie, w transepcie pozorne sklepienia kopulaste oparte na słupach. Polichromia ornamentalno-figuralna z lat 1929-32 oraz z lat 1940. wzorowana na szesnastowiecznej autorstwa Józefa Dutkiewicza. W kruchcie fragmenty malowideł patronowych z XVI w. oraz fragmenty polichromii z 1795. Najcenniejszym elementem wyposażenia jest gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1420 znajdująca się w osiemnastowiecznym prawym ołtarzu bocznym. W ołtarzu głównym cudowny obraz Matki Bożej Radosnej z 1864 ufundowany przez Michała Stadnickiego. Pozostałe wyposażenie to: kamienna renesansowa chrzcielnica z 1506, rokokowa ambona i sześć ław z 1777.
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Przy ogrodzeniu kościoła w 1932 wybudowano kamienną dzwonnicę według projektu Zdzisława Mączeńskiego, na której w 1959 zawieszono nowe dzwony.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2018-01-04] .
- ↑ S. Emilia Podoska świątobliwa norbertanka 1845-1889, Klasztor PP. Norbertanek w Krakowie, Kraków, 1982, ulotka
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 143, 144 ISBN 83-89188-08-2
- Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Bartłomiej Cisowski i inni, Kraków: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Departament Promocji i Turystyki. Zespół ds. Turystyki, 2010, s. 254, ISBN 978-83-60538-61-6, OCLC 995427727 .