Kokot (Góry Sowie)

Kokot
	; Widok na wzniesienie od strony południowej
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety; Góry Sowie
Wysokość	775 m n.p.m.
	Położenie na mapie Sudetów Kokot
	50°42′32,5″N 16°29′26,6″E/50,709028 16,490722

Kokot (niem. Der Hahn) 716 m n.p.m. – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich.

Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest w północno-wschodniej części Górach Sowich^[1], około 3,2 km na północ od Wielkiej Sowy.

Kokot to wyraźne kopulaste wzniesienie o dość stromych zboczach stanowiące zwornik czterech grzbietów^[2]. Zbocze zachodnie stromo opada do górnej części doliny Młynówki^[1]. Wzniesienie wyrasta w północno-wschodniej części Gór Sowich, w niewielkiej odległości od wzniesienia Ostrzew, położonego po południowo-zachodniej stronie, od którego oddzielone jest wyraźnym siodłem^[1]. Wzniesienie zbudowane jest z dolnokarbońskich zlepieńców gnejsowych^[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich^[1]. Wzniesienie porośnięte jest lasem świerkowym regla dolnego, jedynie od południa podchodzą łąki^[1]. Podnóżem zachodniego zbocza prowadzi lokalna droga znad Jeziora Bystrzyckiego na Przełęcz Walimską. Zboczami poniżej szczytu prowadzi leśna droga, oraz kilka leśnych ścieżek. U podnóża wzniesienia, po zachodniej stronie, położona jest wieś Glinno. Położenie wzniesienia, stożkowy kształt i wyraźna część szczytowa, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie^[1].

Inne[edytuj | edytuj kod]

Południowo-zachodnim podnóżem góry przebiega granica administracyjna między powiatem wałbrzyskim i świdnickim.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W pobliże szczytu można dojść ścieżką od strony południowo-zachodniej z osady Modlęcin i wsi Glinno.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 197, 198. ISBN 83-85773-12-6.
↑ Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
Marek Staffa, „Wędrówka przez Sudety Środkowe: Góry Wałbrzyskie, Góry Suche, Góry Sowie,Góry Bardzkie”, Wyd.PTTK Warszawa,Kraków, 1982r, ISBN 83-00-00476-9.
Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.

[staffa-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 197, 198. ISBN 83-85773-12-6.

[1995-s21-2] Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.

[1]

[2]