Konie przy obroku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konie przy obroku
Ilustracja
Autor

Stanisław Masłowski

Rodzaj

studium rysunkowe

Data powstania

18901895[1]

Medium

papier

Wymiary

26 × 33,7 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Warszawa

Lokalizacja

Muzem Narodowe

Konie przy obrokustudium rysunkowe, o wymiarach 26 × 33,7 cm, polskiego malarza Stanisława Masłowskiego (1853–1926)[2] z lat 1890–1895, znajdujące się (2022) w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[3]

Opis[edytuj | edytuj kod]

Studium rysunkowe, o wymiarach 26 × 33,7 cm, jest szkicem, przedstawiającym ujęcie z tyłu czterech figur koni stojących u żłobu, zapewne w stajni[4]. W głębi naszkicowano zarysy drabiniastej konstrukcji żłobu, wzmocnionej dwoma drągami skośnie biegnącymi w górę ku powale stajni. Na klepisku zaznaczono też leżącą tam ściółkę. W szkicu zwraca uwagę swobodne, lecz umiejętne operowanie kreską ołówka kształtującą formę – budowę ciała koni, ich sierść itp. U dołu po prawej autor umieścił swoją sygnaturę – „ST.MASŁOWSKI”,

Omawiane studium – to praca około czterdziestoletniego artysty, po przełomowych latach 1884–1887, w których „wszedł w nową fazę twórczości i w nowe środowisko sztuki” [...] – w „bliskie stosunki koleżeńskie z grupą malarzy i pisarzy związaną z 'Wędrowcem', z Aleksandrem Gierymskim i Antonim Sygietyńskim, z młodymi: Józefem Pankiewiczem i Władysławem Podkowińskim.” Pochodzi z lat jego dojrzałej, choć wciąż nader dynamicznie rozwijającej się twórczości[5] – z okresu „burzy i fermentu” – to jest przejścia przez impresjonizm i jego porzucenia niebawem – w dążeniu do własnej, indywidualnej formy, kiedy to wkrótce jego obraz „Rynek w Kazimierzu” na Wystawie Światowej w Paryżu (w 1900) został odznaczony medalem[6].

Dane uzupełniające[edytuj | edytuj kod]

Zapewne właśnie do takich, jak niniejsza praca odnoszą się wyrazy ubolewania jednego z dawnych profesorów artysty Rafała Hadziewicza z Warszawskiej Klasy Rysunkowej, przytoczone przez niego we wspomnieniu o Chełmońskim: „W szkole rysunkowej, od której zaczynają się studia poważne, profesorowie – oprócz W.Gersona, wielce życzliwego i mądrego nauczyciela – nie pojmowali zgoła nowych dróg i oryginalnych, dotąd nie znanych dążeń. Profesor Hadziewicz, narzekał wprost: „Boże tego, zamiast świętych pańskich, końskie zadki malują”[7][8]. Omawiane studium – podobnie jak jego wcześniejsze „Konie w stajni” z 1875 roku – nie jest bowiem poświęcone dominującej uprzednio w sztuce, opartej na imaginacji, tematyce religijnej, lub historycznej, lecz w realistycznej formie ukazuje otaczającą artystę naturę[9][potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości, oprac. Maciej Masłowski, Wrocław, 1957, wyd. „Ossolineum”, s. 60.
  2. Polski Słownik Biograficzny, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz. 84, s. 129–131.
  3. Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości..., op.cit., s. 357 – „Spis ilustracji – ryciny poza tekstem”, poz.41.
  4. Motyw konia zajmował istotne miejsce w twórczości Masłowskiego. – Zob.: Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t. 2, Wrocław-Kraków, 1960, wyd. „Ossolineum”, s. 268.
  5. Stanisław Masłowski Akwarele 12 reprodukcji barwnych, wstęp opracował i dokonał wyboru materiału ilustracyjnego Maciej Masłowski, Wydawnictwo Sztuka, Warszawa 1956, s. 10.
  6. Zob.: Masłowski Stanisław (1853–1926) – hasło w: Polski Słownik Biograficzny, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz.84, s. 130.
  7. Cyt. za: Stanisław Masłowski – Materiały..., op.cit., s. 72.
  8. Halina Cękalska-Zborowska: Wieś w Malarstwie i rysunku naszych artystów, Warszawa 1969, wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, s. 264.
  9. Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t. II, Wrocław – Kraków, 1960, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo s. 270.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]