Konrad Szaciłowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia nieorganiczna, inżynieria materiałowa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
16 listopada 2000 – chemia |
| Habilitacja |
24 kwietnia 2008 – chemia |
| Profesura |
17 lipca 2015 |
| Nauczyciel akademicki | |
| centrum badawcze |
Akademickie Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH |
| Stanowisko |
profesor |
| Okres zatrudn. |
od 2008 |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński; Wydział Chemii; Zakład Chemii Nieorganicznej |
| Stanowisko |
adiunkt |
| Okres zatrudn. |
od 2000 |
Konrad Tadeusz Szaciłowski (ur. 1971 w Krakowie[1]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, współautor ponad stu prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1995 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. 16 listopada 2000 r. uzyskał na macierzystym wydziale stopień doktora nauk chemicznych na podstawie pracy Nowe aspekty procesów zachodzących w układzie [Fe(CN)5NO]2- - tiol, której promotorką była Zofia Stasicka[2]. 24 kwietnia 2008 r. uzyskał na tym samym wydziale stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych[2]. 17 lipca 2015 r. otrzymał tytuł naukowy profesora (tzw. profesurę belwederską) w dziedzinie nauk chemicznych[2][3].
Wśród jego zainteresowań znalazły się: chemia nieorganiczna, fotochemia, biochemia, elektronika, styk nauk chemicznych z teorią informacji i elektroniką. Określa się jako twórca infochemii – gałęzi nauki łączącej elementy chemii i inżynierii materiałowej z elektroniką i teorią informacji[4].
Przebywał na stażu naukowym na Wayne State University w Detroit[1] oraz na Uniwersytecie w Erlangen[4]. Od 2000 r. pracował naukowo w Zakładzie Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemii UJ. W 2008 r. został zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej (AGH)[5], gdzie najpierw pracował w Katedrze Fizykochemii i Metalurgii Metali Nieżelaznych na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH[2][6], a obecnie (stan na maj 2024 r.) jest zatrudniony na stanowisku profesora w Akademickim Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH[2].
Opublikował jako autor lub współautor ponad sto prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych[7]. Wypromował siedmioro doktorów, w tym Przemysława Kwolka[2].
Mistyfikacja naukowa[edytuj | edytuj kod]
Konrad Szaciłowski ok. 2023–2024 opublikował trzy artykuły z zakresu teologii katolickiej[8]. Zostały one celowo przygotowane w sposób budzący duże zastrzeżenia warsztatowe i merytoryczne, a mimo to przeszły proces recenzji i zostały opublikowane w wysoko punktowanych czasopismach naukowych, np. Filumenistyczne hobby Jana Pawła II[9] we „Wschodnim Roczniku Humanistycznym” (za 100 pkt)[10][11][12][13] czy Rola katolickich rozgłośni radiowych w kształtowaniu postaw moralnych młodzieży w „Fides Ratio et Patria Studia Toruńskie” oraz God's Omnipotence Versus the Pauli Principle. Philosophical and Scientific Inquiry into the Limits of Divine Power and the Fundamental Nature of Reality. Part 1 (pol. Boska wszechmoc a reguła Pauliego. Filozoficzny i naukowy wgląd w granice boskiej mocy i fundamentalną naturę rzeczywistości. Część 1) w „Roczniku Teologii Katolickiej” (za 200 pkt)[8]. W dwóch artykułach jako współautora podał nieistniejącego muzykologa Kapelę Abdulayeva Pilakę z Turkmenistanu[8][10]. Szacuje się, że publikacje sygnowane nazwiskiem Pilaki uzyskały łącznie 660 punktów[8].
Konrad Szaciłowski napisał, że publikacje te wynikają z jego osobistych zainteresowań. Wyjaśnił, iż tego rodzaju działalność wzięła się z jego wątpliwości wobec istniejącego systemu punktowania publikacji, recenzowania ich i tworzenia na tej podstawie ocen dorobku naukowego badaczy, zaś jego celem było ukazanie niedoskonałości tego systemu[8][14]. Zaznaczył, że nie zgłaszał tych publikacji do dorobku AGH i nie miały one wpływu na ewaluację dyscyplin uprawianych na tej uczelni[14]. Podkreślił, iż jego akcja nie była wycelowana w środowiska katolickie. Spośród około 15 wysłanych przez niego tekstów dotyczących różnych dziedzin nauk (m.in. prawnych, humanistycznych i technicznych) akurat w tych trzech czasopismach jego teksty zostały dopuszczone do publikacji. W pozostałych zgłoszone przez niego teksty zostały odrzucone[8][14]. Konrad Szaciłowski zauważył, że ten aspekt jego działalności spotkał się z dużo większym zainteresowaniem i dotarł do szerszego grona czytelników niż artykuły dotyczące chemii[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Konrad Szaciłowski, Molekularne bramki logiczne, „Wiadomości Chemiczne”, 58 (1–2), dbc.wroc.pl, 2004, s. 12, ISSN 0043-5104 [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane 2024-05-25].
- ↑ a b c d e f g Konrad Tadeusz Szaciłowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-24].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 115.11.2015 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2015 r. poz. 788).
- ↑ a b Konrad Szaciłowski [online], conaslaczy.agh.edu.pl [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ prof. dr hab. Konrad Szaciłowski [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ Konrad Tadeusz Szaciłowski, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-25].
- ↑ Prof. dr hab. Konrad Szaciłowski. pbn.nauka.gov.pl. [dostęp 2024-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c d e f g Andrzej Grochowina, Zapałki Wojtyły ośmieszyły system Czarnka. Prof. Szaciłowski ujawnia kulisy mistyfikacji [online], gazeta.pl, 26 maja 2024 [dostęp 2024-05-27].
- ↑ Konrad Szaciłowski, Kapela Abdulayev Pilaka: Filumenistyczne hobby Karola Wojtyły. researchgate.net, grudzień 2023. [dostęp 2024-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Marcin Rotkiewicz: Filumenistyczne hobby Karola Wojtyły, czyli JPII zbiera zapałki, a naukowcy punkty za publikacje. www.polityka.pl, 2024-05-24. [dostęp 2024-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Adam Adamczyk: AGH i WRH skomentowały papieską prowokację prof. Szaciłowskiego. kwantowo.pl, 25 maja 2024. [dostęp 2024-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Renata Kijowska: Wymyślił temat i współautora, za publikację otrzymał 100 punktów. Profesor z AGH obnażył system pozostawiony przez Czarnka. fakty.tvn24.pl, 28 maja 2024. [dostęp 2024-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Bartłomiej Ziaja: Prof. Konrad Szaciłowski: artykuł o pasji Jana Pawła II do kolekcjonowania zapałek to forma protestu. radiokrakow.pl, 27 maja 2024. [dostęp 2024-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c Ada Chojnowska, Profesor AGH komentuje swoje publikacje o zapałkach i Janie Pawle II. „Dotyczą osobistych zainteresowań” [online], LoveKraków, 24 maja 2024 [dostęp 2024-05-24] [zarchiwizowane z adresu].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sztuczny neuron. pionier.tv, 14 grudnia 2016. [dostęp 2024-05-26].